అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

సూర్యుడు వెలుగు పంచుతాడనుకోని కాపలా ఉంటాడని అనుకుంటే అస్తమించాడు చీకటి తెరలను నా ఎదుట నిలిపి అనుకున్నా ఎప్పటికైనా ఆ సూర్యుడు వస్తాడని , వేలుగునిస్తాడని నిడురపోయి లేచాను కళ్లు మిరుమిట్లు గొలిపే వెలుగులతో ఉన్నాడు సూర్యుడు కళ్ళ ముందు అనుకున్నా ఇది ఒక క్షణమని వెన్నెలలో జాబిలి వలె మంచు కురిపిస్తున్నాటు చంద్రుడు ఉదయించాడు అనుకుంటే పగటి ద్రిస్టి చుక్కల మిగిలాడు సూర్యుని తాపానికి అనుకున్నా ఎప్పటికైనా ఆ చంద్రబింబం వస్తుందని , ఆ వెండి మెరుపులు మెరుస్తాయని , అలసి సొలసి అనుకున్నా ఇది ఒక నిమిషమని కోయిల రాగాలు తీసింది , చెట్లు చిగురులు తొడిగాయి , నెల కళకళలాడింది , పాచిక పైరు తుళ్ళి తుళ్ళి ఆడింది నవ వసంతం వచిందనుకున్న , ఎండలు ముదిరాయి వాన వస్తుందనుకున్న , జల్లే కురిపించి అలసటే మరిపించావు అనుకున్నా ఇది ఒక మాసమని వెచ్చగా పలకరించి మనసు దోచి ఆపై ఉప్పెన తో హింసించి వేల్లిపోయావ్

నిన్ను కలసిన ఆ క్షణం నుండి నేనెవరినో ఐపోయాను నిన్ను కలసిన ఆ క్షణం నుండి కలలు నీవే కంటున్నాను నిన్ను కలసిన ఆ క్షణం నుండి కాళిదాసు లా కవితలు రాసేస్తున్నాను నిన్ను కలసిన ఆ క్షణం నుండి నన్ను నేనే మరిచిపోతున్నాను నిన్ను కలసిన ఆ క్షణం నుండి నా మాటలు నాకే వింతగ అనిపిస్తున్నాయి నిన్ను కలసిన ఆ క్షణం నుండి మదిలో ఏదో తెలియని ఆనందం పొంగుకోస్తున్నది

तुम्हें भूल जाने का मन नही करता हमारा दिल भूल भूलैः में भटक रहा है क्या कहें मेरा दिल तो इस अंतरजाल में खो गया है आज से करीब आठ साल बीत चुके हैं लेकिन मेरा प्यार तुम्हारे लिए न जाने क्यूँ इतना सता रहा है याद तेरी जब जब आ जाती है तो मुझसे रहा न जाता है ओ सनम कैसा जादू सा फ़ैल गया है यह सुनेहरा आस्मां मेरी हर खुशियों में तुम नज़र आ रही हो॥ कैसे छुटेगा पता नही जिसके लिए मैंने सात साल गुजारे घुट घुट कर जीया आज के दिन की याद आए तो तन मन सब कांप उठता है ओ सनम मैं कितना परेशान हूँ ज़रा इन पंक्तियों को देख कर पता चलेगा जिस तरह आसमान और भूमि एक से दूर नही हो सकती उसीकी तरह जितनी भी दूरी में हो तुम तेरी भलाई ही चाहा हूँ यह प्यार एक अँधेरा नही उजाला है जिसे तुमसे ही मैंने सीखा उस दिन का जो घटना घटा उससे न जाने कितना ही बदल गया हूँ लेकिन तेरी याद में जो कवितायें शुरू हुई है चलते रहेगी बस मैं खुशनसीब हूँ जिसने तुम्हारे जैसे एक नेक इंसान से साथी न सही दुश्मन ही बनकर अपनी राहो में खो गया मेरी जीवन में आज से आठ साल पहले की घटना की याद करते हुए लिखी गई कविता है इस कविता

కనులు అలసిపోయాయి నీ రాక కై చూసి చూసి కనులు అలసిపోయాయి నీ రాక కై చూసి చూసి నిటుర్పుల సెగలు భగ భగ మండాయి నీ కై వేచి వేచి నిటుర్పుల సెగలు భగ భగ మండాయి నీ కై వేచి వేచి రాలేదు ఐన నువ్వు నా మొరలాలకించి వచేవ ఇంక ఎప్పుడు ? స్వాతి చినుకు కోసం వేచి ఉన్నా చకోరి పక్షి లా ... ఎండనక వాననక నీ రాక కై ఎదురు చూస్తూ ఉంటా

Life is like a lonely moon in a bizarre sky Life is like a hot sun far far away Life is like a river with emotional banks Life is like a flywheel with hard cranks Life is an event dramatized first and story follows Life is a tick of a clock with happys and sorrows Life is a train with co-passengers but no tracks Life is a whip that won't hurt but cracks Life is what not, that can be defined out in this nature Life is a bridge which has satire and also subtle humor Life is a dictionary with lots of words and rumour This short span which allures out the situations of curvature

Dr. Sarvepalli Radha Krishnan's Birthday is celebrated all over India as "Teacher's Day", Sir Radha Krishnan was himself a teacher, who was very dedicated and was a person of high spirits and was respected fir his punctuality. He had one dream of making India into the most powerful booming country and had foreseen the development that India could become a super power in a very less time. He was the person who will be remembered for years together for his dedication towards development of Indian Studies and Indian Nation as a whole, as he thought, "Development of a person is Development of a Nation" Happy Teachers Day to all my teachers, Lecturers, and also those who taught me how to be in my life.

हो तुम इस धरती पर मेहमान दिन दो दिन के पर लगा लिए हो धागे बंधन के इस जीवन में जो कुछ भी तुमने पाया है जरूर किसी न किसी दिन दूसरे का हो जायेगा पर ओ पथिक साथी दे तुम इतनी भला सबको की कितनी भी दूर तुम हो लगे इन लोगों को की एक दिन जरूर तुम वापस आओगे अपनों से मिलने तब तक ऐ पथिक छोड़ जा तुम अपने राह पर फूलों के पथ मुश्किलें सब लोग झेलते रहे है और झेलते रहेंगे पर इन्ही मुश्किलों से सामना करने का वादा दे चल तुम काश किसी दिन तेरी तो याद करेगी दुनिया ओ राही कुछ अपनों के लिए सपने रख जा इस सुनसान सागर की लहरों में डूबा हुआ है ये संसार ज़रा इनको तैरना सिखा जा वक्त आए न आए याद रहेगी इन्हे ओ राही जिस दुःख को तुमने झेला है उसे और फैलना न दे ओ पथिक इस दुनिया के कुछ मासूम पलों की कद्र करता जा कुछ अपने हुए कुछ पराये पर इस धरती पर कितने ही कुछ ऐसी चीजे है जिनका मूल्य ही अनमोल रहा है ! ओ राही जब धरती को अपने पेड़ पौधों से नफरत नही तो फ़िर इस मनुष्य नफरत की आग में जलना क्यों चाहता है दिखाना है तो कुछ थोड़ा मुस्कराहट देते जाओ

Life is a vicious cycle, and people are more concerned about this. Since the early civilizations, man started thinking about food, he gathered all kinds of things which he came across and used it /them for a living. As time passed by, the wooden wheel turned into an iron one, the dog once he tamed had now become a pet, he did not stop there as time told him not to stop at anything as long as you achieve something great, something unacheivable by the other. This had led to more civilized way of living, living in colonies grew friendship, happiness, a share of all the things including the knowldge factor grew up. Then the time was same, it told to move as far as one can go. Altered by the fact, he went to the journey and had made fine things (Gadgets and tools) which he can make use of when required. He explored places, people, their cultures, the iron wheel now became a rubber one, even then he did not stop as the time told him, yes.. You are on the verge of the new era but you haven

ऐ जिंदगी जो है पल दो पल की याद किया जाए तो कुछ पल याद आ जाए पर नफरत की आग से रहो दूर जो जलाए दूसरों को कम ख़ुद को जलाए ज्यादा इसी होनहार आगों की लपटों में जिया जाए तो क्या इसे जीना कहेंगे ? इस बिरंगी जिंदगी के हर एक पल को रंगीन बनाओ ज्यादा न हो सही थोड़ा कुछ अपना इस देश के लिए करते जाओ याद न रहेगा चेहरा लेकिन पीडियाँ याद रखेगी तुम्हारे वादे यारा स्नेह से बढकर इस जीवन में पाये तो क्या पाये

GREAT 6 MORALS Do you know the Relationship between two eyes? 1) They blink together, 2) They move together, 3) They Cry together, 4) They see things together 5) They Sleep together 6) BUT They never see each other THAT'S FRIEND SHIP

నీలాల కనులు ఏడుస్తాయి కాని ఈ లోకం వెలుగులు చూపిస్తాయి నీలాల కనులు ఏడుస్తాయి కాని కలలు తెప్పిస్తాయి కన్నుల కాంతి తో ఈ లోకం లో అన్ని కనిపిస్తాయి భ్రమలన్ని నిజంగా , నిజమే ఓ భ్రమలా తోస్తాయి జీవితానికో అర్ధం పరమార్థమే ... జీవితాన్ని అర్థం చేసుకోవడమే దాని అంతరార్ధం ఇన్ని వెలుగులు చూపిస్తున్న సూర్యూనికే తప్పలేదు గ్రహణం అల్ప జీవులం మనం దీన్లో అంతరార్ధం గ్రహించగలం ఎంతటి వారికైనా బాధలు తప్పవు ఈ లోకాన వాటిని భరించలేని వాడు ఎన్నటికి జీవితం లో పైకి రాలేదు వాటన్నిటిని అధిగమించే వాడే ఈ లోకానికే రారాజు పట్టుదల ధైర్యం కలసి మేలసిననాడే అసలైన విజయోత్సవం అదే మన జీవిత రహస్యం అదే చీకటిని చీల్చే అరుణోదయ కిరణం మన సార్థకత కి లేవు కళ్ళేలూ జీవితానికివ్వు ఒక మంచి అర్థం దేవుడు మనకి అన్ని ఇచ్చాడు నమ్మకం మనం ఆ దేవునికి ఇవ్వాలి ఏనాటికైనా గెలుపును సంధించాలనే ఆలోచన సార్థకం అవ్వాలి అదే మనం మన దేవునికి ఇచ్చే అసలు సిసలైన నీరాజనం

ఓ నా భారతావని గమనించావా ఈ కాలపు మానవాళి నీ ? అలనాటి గాంధి గారు తెచ్చిన స్వాతంత్రానికి నేటికి షష్టిపూర్తి కాని ఏది నా భారతావని లో మార్పు...? ఏది నా సాటి మనుషులలో చైతన్యం...? నేరాలు ఘోరాలు జరుగుతున్నా ఎలా ఉండగాలుగుతున్నవమ్మ ఒక్క మాట పెగలక...? నేడు ఆ మనుషులే దారుణాలు చేస్తూ ఉన్నారే... ఎక్కడమ్మా ఆ నిండు తనం నేటి గురించి ఆలోచించి నిర్ణయాలు తీస్కోవలసిన నాయకులు మరి ఎందుకో రేపటి గురించి ఆలోచిస్తున్నారు...? ఆకలి దప్పులు తీర్చాల్సింది పాయి ఆ డబ్బును పరదేశాలకు పంపిణి చేసేస్తున్నారు...? ఇదేనా మనం నేర్చుకోవలసిన గుణ పాఠం కోట్లు ఉన్నవారికే కొట్లిచేస్తున్నారు... మరి మధ్యతరగతి కుటుంబాల పరిస్తితి ఏమిటి...? అమ్మ నీపై రోజువారి దండ యాత్రలు చేసేది వేరెవ్వరు కారు సాటి నీ బిడ్డలే నమ్మ... మనిషి మనిషికి ఎందుకు ఇంత తేడ...? ఏమి ఒరిగిందని ఈ విచిత్ర పోరు...? ఎందుకో ఈ కుట్ర రాజకీయాలు... సమానత్వం అని పిలిచి హక్కును ఎగ మింగుతున్నారు అలనాటి నాయకులకు ఈనాటి నాయకులకు ఎచట పొంతన లేదమ్మా అలనాడు ప్రతి ఇంటి క్షేమ సమాచారాలు తెలుసుకునే వారు .. ఈనాడు సభ లో గందరగోళానికి తప్ప దేనికి పనికి రాకుండా పోయారమ్మ ఈ నాటి నాయకులు. మేం లం

మనసు పలకలేని భావాల అద్దం నా ఈ కవిత్వం నిండు గోదారి పరవాళ్ళకు తోలి నాంది నా ఈ కవిత్వం భావాల సెలయేరు ఈ నా కవిత్వం ఆశల అలజడీ ఈ నా కవిత్వం అక్షర కుసుమాలె నా ఈ కవిత్వం మనసులోని మూగ భావాల మేలి కలయికే నా ఈ కవిత్వం చీకటి మంచుతెరాలని చీల్చి వెలుగు పంచేదే నా ఈ కవిత్వం సాగర అలల ఘోషే నా ఈ కవిత్వం నాలో నిండిన ఆనందాల నందనాలే నా ఈ కవిత్వం

Friendship is a boon.. Friends will not count the time they are with others, But they want to stop the time. Friends will always help each other, they don't see your eyes because, they want a shoulder. Friends will always pat each other, they are the building blocks of the society. Friends will always remember wach other, there is no day they forget.

నీలాల కనులకి కల ఒక స్నేహం కరిగిన మైనం లో వెలిగిన దీపపు చెమ్మ ఒక స్నేహం అల కడలి లోతు లో వెలసిన ఆనిముత్యపు అల్చిప్ప తో సంద్రానికి ఉప్పొంగెను అదే స్నేహం పంచ భూతాలకు ఆత్మీయత తెలిసిన మనిషికి మధ్య ఏర్పడిన సంబంధమే ఈ స్నేహం స్నేహితులకు మరియు శ్రేయోభిలాషులకు ముందస్తు స్నేహపు రోజు శుభాభినందనలు

आधी रात को क्या हुआ मुझे नींद ना आई सर चकरा गया मेरा देख तुझे मेरे सामने यह सच था या था सपना तब तक मेरे ख्यालों में आया नहीं आठ वर्ष बीत गए लेकी ओ यादें मिटी नहीं ओ पल सिमटा नहीं अजनबी था मैं तुम्हारे जीवन में अजनबी थी तुम मेरे जीवन में पर ऐसा कुछ क्या हो गया मानो हमे कुछ पता न चला आज सच में तुम मेरे पास नहीं हो लेकिन ये यादें रहेगी हर पल तेरे साथ ओ दिन अनोखे थे जब बिना किसी मतलब के झगड़ लिए मानो इन सबका ख़याल अब मुझे धीरे धीरे आ रहे है जबकि इन सारी कविताओं में तेरा भोलापन याद आ जाती है

Life is a pond, till you don't realize the outer world. Life is a river, if you don't know what to do and flow with the time. Life is a stream, if you get diverted from your work due to any reason. Life is a Sea, if you know to pay reverence to each and every one, for their help. Life is an ocean, if you are successful in acquiring your goal. Life is Beautiful, Don't end it in the middle, due to silly reasons.

ढला नही है अब ढका है बादलों से घिरा ये आसमान ढला नही है अब ढका है बादलों से घिरा ये आसमान सोचो नहीं की ख़तम हो गया है संसार सोचो नहीं मिट गए सारे उम्मीदें कायम रहो निडर बंजर भूमि को भी हम उपजावू कर सकते हैं तो क्यों नही अपनी उन सपनो को जिस पर हम बर्खारार रहते हैं आज मुश्किल वक्त से मुह मत मोड़ लो , दिखादो इस दुनिया को दिखादो इस दुनिया को की हम भी बन सकते है उन अगणित तारों में से एक अनोखा सितारा बस उम्मीद की एक छोटा सा आश्वाशन हमे मिल जाए तो चट्टान क्या पहाड़ को पिगला सकते है उन आती जाती वक्त की पर्चायियों से अब हमे क्या लेना देना उन बीती बातों से हमारा क्या तालुक जो एक बार तीर की तरह चुब जाए उन चली रास्तों में चल चल कर अब हम और नही चल सकते तो नया पथ का खोज निकालना है उन अमावस्या की रातों में हमे एक पूर्णिमा भरना है रास्ते कितने भी हो टेड़े हमे उसका हल निकलना ही होगा इस गहरी नींद से हमे जागना होगा उस आने वाली नई पीड़ी को एक नवीन रास्ता दिखाना होगा उस आने वाली नई पीड़ी को एक नवीन रास्ता दिखाना होगा

నిప్పు కలుతుందా...? లే అది నిన్ను దహించే లోపలే దాన్ని దహించు నీ ఆలోచనల సాగరం లో ఆ కష్టాల జ్వాల ముఖిని ముంచి తేల్చు అదే చల్లారుతుంది కోపాగ్ని నీ తుది ముట్టించు లే కొత్త జీవితం లో అడుగు పెట్టు లే లేచి నిలబడు ఆకాశం నీకు హద్దవ్వాలి వద్దు ఇంక రాజి దేనికి అనంతకోటి జనాభా లో నువ్వు నువ్వు గా మేలగకు సాయం అందించు సార్థకత తో సాఫల్యతను అధిగమించు లే ఈ క్షణం ఇక నీకే అనుకుని చూసి చూసి వేసారి అలిగి పోయావా ...? ఎందుకా నిత్రుర్పుల సెగలు చూపించు నీ మేధా ఉద్యమాన్ని లే లేదు నీకెవరు ఇంక సాటి

నీ జ్ఞాపకాలను తలుచుకుని నా కనులు మూసి నిదుర పోయా వెన్నెల రాత్రుల్లో ఎందుకో ముచేమటలు పట్టి ఆవిరి సెగలలో ఉన్నటనిపించింది చిరుగాలులు వీస్తున్న ఆ గాలి తాకినట్టు అనిపించదేలా నిదుర లేచి అనంతాకాశం వైపు చూశా, ni momu naa kannullo పాతుకున్నట్టుంది

చల్లగా వీచే గాలుల్లో ఏదో అపశ్రుతి పెనుమంటల మాటున ఏదో తెలియని అగాధం హాయిగా మేఘాలలో తేలించి అచ్చటె నిలిపేసే హోరు గాలి దుమారం ఇదేనేమో ఆ ప్రేమ యొక్క నిజ స్వరూపం

This is a Silent Pictorial Poem

స్నేహం: శత్రువులకి ఎప్పటికి తెలియని , తెలిసిన అర్ధం కాని వైనం ప్రేమ: కన్నులు చూడని మనసులు మాత్రమె మాట్లాడే తియ్యని భాషా జీవితం: పొందక ముందు ఉబలాటం పొందిన తరవాత చెలగాటం పెళ్లి: ఉన్నవి రెండక్షరాలు , కలిపేది రెండు మనసులు కాని చివరకు అయ్యేది ఒకటి

నిన్ను తలుచుకున్న ప్రతి సారి నా మనసెందుకో హడలి పోతోంది పరగ్గా ఉన్నపుడు కలవర పడుతూ ఉంది చిరునవ్వుల పువ్వులతో నా ప్రేమకు పూజ చేస్తావనుకుంటే ఆ పువ్వులని విసిరి కొట్టావ్ నా ప్రేమ 'సమాధి' పైన మరిచిపోదామని అనుకున్నా ప్రతి సారి గుర్తుకోచేది నువ్వే నిరాశ నిస్పృహలు మిగులుస్తావ్ క్రుంగి దీస్తావ్ చిరు పలుకుల పూల మాల అల్లావనుకున్న ఆ పూల మాలే నా ప్రేమ కి ఊరితాడవుతుందని ఊహించ లేదు ఉలికి పడి లేచి అనుక్షణం భయపడుతూ ఉన్నా నీ చూపుల వెన్నెల ధారాల్లో నా మనసు చిక్కుకుందేమో నని అనుకున్నా అవి నా ప్రేమ పై నిప్పు రవల్ల విరుచుకుంటాయని తెలుసు కోలేక పాయినా నీ ప్రేమ చలి మంట లా వెంటే ఉందనుకున్న వేసవి ఎడారి లా కక్కి బుగ్గిపాలైతాయనుకోలేదు

ఒహో ఒహో ఏమైంది నాకిలా ఏదో తెలియని భావన ల చినుకులు పడ్డ పుడమి ల పున్నమి వెన్నెలలోని చల్లని గాలి పరిమళాన్ని వెదజల్లి నట్టు ఒహో ఒహో ఏమైంది నాకిలా నా మనసెందుకో కలవర పడుతూ ఉంది కలహాలు మొహమాటాలు ఎలానో నా మనసుకి చీకటిలో చిరు దివ్వెల ల కాంతులలో ఉన్నట్టు మనసు ఊరట పడుతూ ఉంది

ninnu aadarinche vaaru prati okkaru neevaaru kaakapovachchu.. kondariki nee maatalante istamai vundochchu.. kondaru neekula vundaalani ninnu aadarinchavachchu.. mari kondaru ninnelaa debbateeyaalaa ani avakaasam kosam ninnu aadaristhunatlugaa natinchavachchu.. edemainapatiki paivaadu anni gamanisthoone vuntaadu.. manchainaa chedainaa berizu vesthu vuntaadu..!

వేసవి మండుటెండలో మంచు ముత్యమా వణుకు చలిగాలి లో ఉదయించిన వేచనైన కిరణమా పచని చిగురాకు తొడిగిన వాసంతమ నా గుండెను పరవశం లో ముంచెత్తిన ఉల్లసమ నాడు పొందలనుకుంటీని నీ స్నేహం కాని వచ్చి పంచావు నీ స్నేహ వరం ఒ మిత్రమా చేశావ్ నా జన్మ ధన్యం తీర్చగలన నువ్వు ఇచ్చిన ఈ రుణం సేలయేరంతటి నిర్మలం నీ ఆలోచన ఆణి ముత్యమ్ కన్న మేలయినదీ నీ ప్రవర్తన అందుకే నీతో స్నేహం చెయ్యాలన్న నా తపన వేసింది మన మధ్య ఒ స్నేహ వంతెన

​नवनीता वनीता कारुण्य हास्यवल्लरि कोपस्थितारुणोवर्णमुखाकृतिः हास्य: उन्मुखोज्ज्वला ज्वाला तरंगिणी मनसपि निर्मलानी च ते स्वेताम्बरि असमान भावोद्वेगा मलायादि शीतलानी नयनहंसा च ते नीलोत्पलानी स्नेह भावादि काव्यानि रचयन्ते इदम मम भव प्रसन्नोद्ददामी स्नेहादि वरानि स्नेह भाव मुकुलित हस्त प्रणमांजलि

అసలు ఇప్పటి రాజకియానికి అప్పటి నేత్రుత్వానికి ఎక్కడ పొంతన లేదు. అప్పటి నేతలు దేశాభివ్రుద్ది గురించి ఎంతొ పాటు పడ్డారు అలనాటి పొట్టి శ్రీ రాములు టంగుటూరి ప్రకాశం పంతులు.. ఒ మహాత్మా ఒ వీర సవర్కర్ లాంటి వాళ్ళు ఇప్పుడు కరువవ్వుతున్నారు .. రాజకీయం అంటే ఇప్పటి కాలం లో కుట్ర దగా మోసం నిలువు దోపిడి రాజ్యాంగం పుటలు నేడు సగ్రహాలయాలో ఒక పురాతన వస్తువుల ఉంది . ఇప్పటి నాయకులు ఎప్పుడు నాకు ఈ పదవి వస్తుందా ఎప్పుడు నేను కోతిస్వరుడినుతాన అని తన స్వార్థనికే మొదటి స్థానం ఇస్తున్నాడు. ఇలా అప్పుడు గాంధీ గారు చేసుంటే మనకి ఈ స్వేచ్చ ఉండేదా...? ఇప్పటి కాలం లో ఎవరో వకరు ఏదో ఒక కుంభకోణం లో చెయ్యి తడిపిన వారే . ఎవరు ఎప్పుడు ఎంతః తొందరగా గద్దె దిగితే ఎక్కాలి అని చూసే వారే తప్ప . ఇక్కడ ఇప్పుడు అవసరానికి గ్రామాల్లో పల్లెల్లో తిరిగే నాయకులున్నారు వోట్లు వచ్చాక ఎవరి దారి వారిదే అన్నటు ప్రవర్తిస్తున్నారు. ఎం ఇప్పుడు గుర్తు కు రావా వాళ్ళకి వాళ్ళిచ్చిన ఆ వాగ్దానాలు..? నాయకులంటే జనాలని పట్టించుకుని వాళ్ల బాగు కోరే వాళ్ళు . కాని ఇప్పటికాలం లో వాళ్ళకి ఇవ్వడం మానేసి వాళ్ల ఇంటికెళ్ళి మెక్కి వస్తున్నారు... ఇందుకా అందరు ఎన్నుక

పూచే ప్రతి పువ్వు వికసించదు నవ్వే ప్రతి అమ్మాయి ప్రేమించదు ఈ మగువలకు మన పిలుపులు వినబడవు మన మనసులు ఎవరికీ తెలియవు మన ఆరోప్రాణాలు విళ్ళే చివరికి చీదరించే వాళూ విళ్ళే ఈ మగువలకు మన పలుకులు వినబడవు మన మనసులు ఎవరికీ తెలియవు ప్రతి అందం నిన్ను కోరుకోదు నువ్వు కోరుకునే అందం దొరకదు ఈ మగువలకు మన కూతలు వినబడవు మన మనసులు ఎవరికీ తెలియవు మన మనస్తత్వాలు అర్ధం కావేవరికి అర్ధం చేసుకునే మనసు ఎవరికుంది ఈ మగువలకు మన ఆర్త నాదాలు వినబడవు మన మనసులు ఎవరికీ తెలియవు

నీ జ్ఞాపకాలే నాకు తోచే నువ్వే తోడుంటే నా జీవితం ఒ మధు మాసం గోడుగువై నాకు తోడుగా నీడగా కన్నుల్లో కాంతులు నింపే జాబిలి నీవై ఆప్యాయత అనురాగాల మాలికై నా ప్రతి ఆందోళన లో తోడుగా కలలలో రోజు వస్తావు నువ్వు నిన్నే తలుస్తున్న సముద్రం ఒడ్డున

చివురించే నవవసంతాలు విరబూసిన కుసుమాలు అలరారే జలపాతాలు గాలి మేడల సోపానాలు ఈ బంధాలు ఈ బాంధవ్యాలు నిలిచెను పది కాలాలు .

जब कही रुख जाए पल तो अच्छा होता इकरार हम करे तो क्या हाल होता न है कोई ऐतराज़ हमे तुम्हे भूलने को मजबूर किया होता ओ सनम ये दिल के दरारों को देखो जिसमे खून नहीं सिर्फ़ तेरा प्यार था २१४१३१ अब क्या हो गया इसे क्यों पत्थर सा बन गया जिसके लिए मैं तडपा था ओ आज मेरे सामने नही कोसों दूर चली गई तुम मुझे यों छोड़ कर मेरा प्यार सच्चा था तेरा झूठा सही २१४१३१ आख़िर सब पर पानी फेर गया अब उस प्यार से क्या मतलब ओ जाने जा हमदर्दी से जताना अब है क्या जब तुम न रही न तेरा प्यार

నీలాల కన్నులో కనిపించేది హరివిల్లు రంగులు కాని ఎందుకో ఎక్కి ఎక్కి ఏడ్చి నప్పుడు ముత్యాలు రాలుతాయి పండంటి గుండెలో ఎన్నో భావోద్వేగాలు కాని ఎందుకో ఎక్కి ఎక్కి ఏడ్చి నప్పుడు కలతలు ఏడవడం ఎందుకో జీవితం లో నవ్వు కరువైనప్పుడు అప్పుగా నవ్వుల వడ్డి పెంచండి కన్నీటి చుక్కలు కాదు కన్నిళ్ళు బాధ గా ఉన్నా వస్తాయి ఉల్లాసంగా ఉన్నా వస్తాయి కాని జీవితం మరలి రాదు ఉన్నా ఈ చిన్ని జీవితాన్ని ఆస్వాదించండి నవ్వుని ఆనందాన్ని ఉల్లాసాన్ని ఆహ్వానించండి

जब कहना चाहा तुम मुझसे डरती थी मानो न जाने तुम घबराती थी मेरे होट कांप जाते थे अब मुझे तुमसे मिलने की वक्त न रहा उन चमकीली आंखों की झलक न ले सकता कभी यादों में आती हो तो कभी ख़्वाबों में

आज का दिन ही कुछ ऐसा लग रहा है क्या खायालें क्या लम्हे सारे गुम हो गए जैसे लगता है कोई नया संसार आगे खड़ा है क्यों ऐसा लग रहा है मुझे आज कुछ समझ में नहीं आ रहा है आज सुबह की समय ही तारे चमकते दिखायी पड़ रहे हैं ऐसा लगता है जैसे की सपना सच हो रहा है मैं किस पल की इंतज़ार में भटक रहा हूँ ये मुझे ही पता नही आज कुछ अजीब सा महसूस हो रहा है पलकों में जो सपने पल के लिए आते हैं लगता है आज वो पलकें खुली तो भी मेरे सामने आते नज़र आ रहे है कुछ अच्छा खासा सा मालूम पड़ रहा है आज ही क्यों मेरे मन को दर्द नही सुकून मिल रहा है आज उस दिन जैसा दर्द न रहा ख़्वाबों ख्यालों में जो झलकती नज़र आती थी आज अचानक मुझे क्या हुआ उसकी पहचान तक नही मेरे मन में आज लगता है आज कोई नया उमंग भर आया हो

నీ మోముపై గులాబిల గుభాలింపె చూడాలి నీ పెదవులపై ఎప్పుడు చిరునవ్వే చూడాలి నాకదే ఈ జన్మ కు నువ్విచే జన్మదిన కానుక నాకదే ఈ స్నేహపు చిరు కోరిక

Geetha Madhuri: Playback Singer Photo Courtesy: Sakshi చైత్ర మాసం శుభం పలకాలి వసంతం పూల జల్లులు కురియాలి వెన్నెలే వెండి పల్లెమై మేరవాలి కనువిందుగా పండుగ జరగాలి

జీవితం ఒక ఉగాది పచ్చడి లాంటిది అందులో ఎన్నో రుచులు అభిరుచులు దాగి ఉన్నాయి . మన ఆనందం తీపి కి గురుతైతే మనలోని భావాలు పులుపును సూచిస్తాయి మన బాదలు చేదు కి నిర్వచనం పలుకుతాయి. జీవన శైలి మారుతున్న కొద్ది మనము కూడా అట్లే మారాలి అదే ఇప్పటి కాలం లో మార్పంటే . భావోద్వేగాలు వగరును సంకేతమిస్తాయి మన మనస్తత్వాలు ఇవ్వన్నితిని కూడుకొని ఉంది అందుకే ఈ ఉగాది పండక్కి అంత ప్రాధాన్యత. తెలుగు వాళ్ళు అంత్యంత గొప్పగా జరుపుకునే పండగాల్లో ఇది మొదటిది ." చైత్ర మాసం కోయిల రాగం ఉగాది పాకం లేదు ఇక శోకం మువ్వన్నెల ఈ లోకం చిగురులు తొడిగే శాకం"

వసంత కోయిల గానం పచ్చని మామిడాకుల తోరణం తీపి చేదుల సమ్మేళనం మంచి బంధాలకు నాంది మంచి పనులకు పునాది అదే మన షడ్రుచుల ఉగాది సర్వధారి నామ సంవత్సరాది

Ugadi marks the beginning of a new Hindu lunar calendar. Celebrated mostly in Andhra Pradesh and Karnataka, it is a day when mantras are chanted and predictions are made for the new year. The most important part is Panchanga Shravanam - hearing of the Panchanga. The Panchanga Shravanam is usually done at the temples by priests. Before reading out the annual forecasts as predicted in the Panchanga, the officiating priest reminds the participants of the creator, Brahma, and the span of creation of the universe. Kavi Sammelanam (poetry recitation) is a typical Ugadi feature. A literary feast for poets and public alike, many new poems written on subjects as varied as Ugadi, politics, modern trends and lifestyle are presented. Kavi Sammelanam is also a launch pad for budding poets. And is usually carried live on All India Radio's Hyderabad 'A' station and Doordarshan, Hyderabad following 'panchanga sravanam' (New Year calendar). The tastes of Ugadi are actually 6, Neem B

चन्दन तरुषु भुजन्गा जलेषु कमलानि तत्र च ग्राहाः गुणघातिनश्च भोगे खला न च सुखान्य विघ्नानि Meaning: We always find snakes and vipers on the trunks of sandal wood trees, we also find crocodiles in the same pond which contains beautiful lotuses. So it is not easy for the good people to lead a happy life without any interference of barriers called sorrows and dangers. So enjoy life as you get it. Courtesy: Ramakrishna Prabha

మాటకు ప్రాణము సత్యము మాట మనసుల్ని మానషుల్నికలుపుతుంది అనువుగాని చోట అధికంగా మాటలాడరాదు చేదుగా ఉన్నా నిజమే మాట్లాడు మాటే మంత్రం మాట్లాడడం లో విచక్షణ పాటించడం వాగ్ధాటి కన్న ముఖ్యమైనది మాట జారితే వెన్నక్కి తీసుకోలేము తొందర పడీ మాట ఇవ్వకూడదు ఇచ్చి మాట తప్పకూడదు ఓ చిన్న మాట కొండంత మేలు చేస్తుంది ఆచితూచి మాట్లాడితేనే మన గౌరవం నిలబడుతుంది నావ కి తెరచాపల మనిషికి మాట ముఖ్యం గొప్ప మాటలు భగవంతుని వరాలు

(1867,1927,1987) Prabhava ప్రభవ (1868,1928,1988) Vibhava విభవ (1869,1929,1989) Sukla శుక్ల (1870,1930,1990) Pramodyuta ప్రమోద్యూత (1871,1931,1991) Prajothpatti ప్రజోత్పత్తి (1872,1932,1992) Aangeerasa ఆంగీరస (1873,1933,1993) Sreemukha శ్రీముఖ (1874,1934,1994) Bhāva భావ (1875,1935,1995) Yuva యువ (1876,1936,1996) Dhāta ధాత (1877,1937,1997) Īswara ఈశ్వర (1878,1938,1998) Bahudhānya బహుధాన్య (1879,1939,1999) Pramādhi ప్రమాధి (1880,1940,2000) Vikrama విక్రమ (1881,1941,2001) Vrisha వృష (1882,1942,2002) Chitrabhānu చిత్రభాను (1883,1943,2003) Svabhānu స్వభాను (1884,1944,2004) Tārana తారణ (1885,1945,2005) Pārthiva పార్థివ (1886,1946,2006) Vyaya వ్యయ (1887,1947,2007) Sarvajita సర్వజిత (1888,1948,2008) Sarvadhāri సర్వధారి (1889,1949,2009) Virodhi విరోధి (1890,1950,2010) Vikruti వికృతి (1891,1951,2011) Khara ఖర (1892,1952,2012) Nandana నందన (1893,1953,2013) Vijaya విజయ (1894,1954,2014) Jaya జయ (1895,1955,2015) Manmadha మన్మధ (1896,1956,2016) Durmukhi దుర్ముఖి (1897,19

Chaitra Vaishākh Jyaishtha Āshādha Shrāvana Bhādrapad Āshwin Kārtik Mārgashīrsha Paush Māgh Phālgun

స్నేహితులకి సన్నిహితులకి వారి కుటుంభ సభ్యులందరికీ నా తరపు నుండి ముందస్తు ఉగాది శుభాకాంక్షలు ఈ సర్వధారి నామ సంవత్సరం మన అందరి జీవితాలలో సుఖసంతోషాలు ఆయురారోగ్యాలతో సిరి సంపదలతో కలసి మెలిసి ఉండాలని ఆకాంక్షిస్తూ మీ అందరి స్నేహితుడు శ్రీధర్

कभी कभी हँसी मुस्कान में खो जाता है पल कभी कभी गम और यादों में खो जाता है पल जिंदगी के हर मोड़ पर जीना सीखो हंसो हंसाओ खुशियाँ बांटों नई राह में न हो पुरानी ही सही चलते जाओ दिखादो इस दुनिया को की हम भी कुछ है दिखादो इस दुनिया को की अब वक्त अपने पास है हंसो मुस्काओ और अपनी मुश्किलें दूर भगाओ जितना हो सके उतना कुछ कर दिखाओ आख़िर जिंदगी एक खेल है जिसमे सुब कुछ का मेल है वक्त ने आख़िर हमे बंदी बनाया है वक्त को समेटना हमे तो इसी ने सिखाया है छोड़ दो सारी पुरानी बातें कट जाने दो ओ कटी रातें जिसने न जाने कितना हमे सताया था जिसने न जाने कितना रुलाया था अब उनसे हमे क्या लेना देना आख़िर बातें बीते की क्या सुनना जो छोड़ जाए हमे आधी राह में उनसे हमारी क्या लेना देना

Life has more questions than answers Life has more complications than simplicity Life has more puzzles than solutions But Life is a Gift of God Live it Yes.. Then only it is called Life... (L)OST (I)N (F)INDING (E)TERNITY Life is a good teacher than a good student Life is a good river than a bridge Life has tests first and then lessons But Life is a Gift of God Live it Yes.. Then only it is called Life... (L)IVE (I)N (V)ITAL (E)NVIRONMENT

देता है ऊपर वाला हमे एक ही जिंदगी और कहता है जीकर दिखाओ मुझे बेचारे हम क्या क्या नही करते इसके लिए लेकिन आख़िरये तोजिंदगी है और हमे जीना पड़ता है मुस्किले आख़िर कितनी भी आ खडी हो डट कर जीना सीख लेते हैं हम बेरस वाली जिंदगी को फूलों का बगीचा बना देते हैं हम मुस्किले आज और कल तक सताएगी हम सामना करने के लिए हर वक्त तैयार हैं चाहे कुछ भी हो जाए लेकिन इरादा पक्का है हमारा चट्टान भी क्या पिगल कर पानी हो जायेगा लेकिन एक का सहारा जरूर हमे मिलने से ही ये सब हो सकता है अपने ऊपर भरोसा, आत्मा विश्वास और भगवन की आराधना जिंदगी कितनी भी हो मुस्कराहट में जीना सीखो हंसो ह्साओ लाइफ में कुछ ज्यादा ... मिठास भरो ... कड़वाहट नही मेरी एक सहेली को आत्मा विश्वास बढाने की कोशिश मैं लिखी गई कविता है यदि कहीं गलतियां हो बुरा न मानिएगा

Money Comes and Goes Day comes and Goes But as the Life of a Sun But as the power of a Bun (For food to rhyme with Sun) Friendship is one such Boon Which is like a cool Moon Just as a Umbrella in the Rain They will be with you in the times of pain When you are alone don't be afraid The people have rightly said Trust thy friend not a foe To increase haapiness and decrease woe Remember me is the word whcih is mightier than a sword Thank You for being my friend I'll be there with you till the end