అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

ఏమని వర్ణింతును ఈ ముదావహ ఘట్టాన్ని పలుకులన్ని పదాలయ్యి కవితగా ఇమిడే క్షణం అత్యద్భుతమే కదా ఇక ప్రతి ఘడియ నీతో ఓ రతనాల బొమ్మ నిను చేతబట్టి నా కాబోయే భార్య కు అంకితమిస్తు

కనురెప్పల లోగిలిలో కనుపాపలో ప్రతిబింబించే రూపం తాను తళుకులీను తారకల నడుమ నిండు పున్నమి జాబిలి తాను వర్ణనకే వర్ణాలు పరిపూర్ణం కాని అపురూపమైన బంధం తాను అనిత.. అనిర్వచనీయమైన నిబద్దతగల తపఃఫలం నీవు నీ రాకతో మధువనమే కదా ఇక నిండు నూరేళ్ళు