అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

నిన్న ఓ కరిగిపోయిన కమ్మని కల నేడు ఓ చెదిరిపోని కర్తవ్యాల వల రేపు ఓ మధురనుభుతినిచ్చే వెల్లువ ఆ ప్రవాహం ఎప్పుడు మన ఎదుటికి రానే రాదు నిన్నటి ఆ స్వప్నాన్ని ఎన్నాలని గుర్తుచేసుకు ఉంటాము రేపటి మన ఆశలకి ఆశయాలకి నేడు ఓ పునాది అవ్వాలి నిన్నలో జరిగిన వన్ని మన మంచికని అనుకోని రేపటికి ముందు అడుగువేసుకు పోవడమే మానవ లక్షణం చిరునవ్వు చెదరని మోమును చూస్తూ ఉంటె మనసు ఉప్పొంగి ఉల్లాసంగా పరుగులు తీస్తూ ఉంటుంది అదే మన కళలను సాకారం చేసే విజయ వారధి మన రేపటికి మనతో ఎప్పటికి నిలిచి పోయే పెన్నిధి

అల నేను నిదురించడానికి ఉపక్రమించానో లేదో.. ఉన్నటుండి ఏవో జ్ఞాపకాల దొంతెరాలు నా కనుల ఎదుట సాక్షాత్కరించాయి.. నిన్నటి ఆ రోజులు ... ఆ ముభావమైన స్వభావాలు ... భావం లేని రాగాలు ... రాగం లేని రాగ ద్వేషాలు ... ద్వేషం లేని కల్మషాలు... కల్మషం లేని ఆప్యాయతలు... ఆప్యాయత మరిచిన ప్రేమలు... అన్ని.. అల అల ... ఇన్నేళ్ళలో ఎప్పుడు అనిపించలేదు నాకెపుడు కాని తోలి సారిగా అప్పుడు ఎందుకు అనిపించిందో ... నాకైతే అసలు తెలియనే తెలియదు.. తెలిసి తెలియని వయసు లో మొదలయ్యేది ఒకటి ఉందని తెలిసిన ... ఆ భావన అదేనా కాదా అని మనసు లో సమస్య పూరణం చేసుకునే ఇప్పటి లాంటి రోజులు కావవి ... ఎప్పుడు లేనంతగా ఎందుకో నాకు అల అనిపించింది ... కాని చెప్పడానికి మాటలు చాలక ... విన్నవిన్చుకోవడానికి మనసు ఒప్పక అంతర్మథనం చేసుకున్న క్షణాలవి ... రోదసిని దాటి రోడించాలనిపించిన ఎందుకో నాకప్పుడు ఏమి అనిపించలేదు .... ఆ భావన కలిగి నేటికి పన్నెండేళ్ళు సంపూర్ణమైన ఇప్పటికి మొగ్గ తొడిగిన కలువ రేకుల్ల ... హొయలు పోతున్న జలపాతం ల .. ఆకాశాన మెరిసే తార ల మిణుక్కు మిణుక్కు మంటూ ఓ చల్లని దీపం ప్రజ్వలిస్తుంది. నా కంటికి ఆ ఉప్పెన కూడా మానవత్వం కలిగిన మనిష

ఎగిరే గాలిపటాలు మనసులోని ఆలోచనలు పూచే పువ్వులు మది లో దాగిన భావాలు నిషి రాత్రులు ఉదయించే రేపటికి స్వాగతం పలికే ఎర్ర తీవచిలు వెన్నెల కాంతులు కల్మషం లేని బంధానికి ప్రతీకలు వెచ్చని సూర్య రశ్మి ఆనందానికి ఆనవాళ్ళు పక్షుల కిలకిలలు రాబోయే మంచి రోజులకు నిలువెత్తు నిదర్శనాలు

Maha ganapatim Manasa Smaraami [*](.=.)[*] (#)( .jj, )(@) ( ) (  /.   ) ( ) ------------------- Om Gam Ganadhipataye Namah