కావ్యాంజలి

 నాలుగు దశాబ్దాల కాలం నా జీవితంలో గడిచిపోయాయి మొదటి దశకం ఎలా ముగిసిందో గురుతే లేదు చిన్నతనం కదా రెండవ దశకం నా జీవితం లో కీలక మజిలికి దారి చూపింది మూడవ దశకం నా జీవితం లో పెను మార్పులు సంభవించాయి నాల్గవ దశకం పూర్తి కాగానే నా భార్య పలుకు: నువ్వేమి చంటి పిల్లాడివి కాదు పుట్టిన రోజులు జరుపుకోవటానికి. కొత్త బట్టలు వేసుకుంటే నీకు మర్యాద దక్కదు. ముసలాడివి కావటానికి ఎంతో సమయము లేదు, సంబరం ఒకటా నీకు..! అపుడు నాకు అనిపించింది.. నలభై ఏళ్లకే ముసిలివాడినా దానికి కూడా ఏదో ఒక రోజు ముసలితనం రాక మానదు. ఐనా తప్పు నాది కూడా ఉందిలే తనని గారం చేయటం ప్రతిఫలంగా తాను నన్ను దూరం పెడుతూ వస్తోంది..! దాని మూలానా ౭ ఏప్రిల్ ౧౯౮౫ ఒక గుర్తుగా మిగిలిపోనుంది! అది నేను పుట్టిన రోజు మరి. నేను తనకి సౌభాగ్యాన్ని ఇస్తే తాను మాత్రం నా సంతోషాన్ని దూరం చేసేసింది. పిల్లల యోగక్షేమాల మూలానే బ్రతుకుతు తనని సుమంగళిగా సమాజంలో పరిచయం చేస్తున్నా

 Pena Kuniko Dhaab en Dekan Mai Vataar Paani Piyunchu Kee Kacha.. Vela Karan Heta Otaarotho.. Dhaapan Paani Peelen.. Zor Zor Baldaayikacha.. Mana Baarakaado.. Dhaabema Dhakeldino Ken.. Gumpuma Aataani Ona Chooro Chooro Kutnaakan, Ona Baar Khyaanch Laaye Kacha.. Tappu Kero?

 true emotions are fragile, they are outcomes of genuine feelings, which, are delicate, that only a few can handle with utmost perfection. ~sri

 "Life is a Jigsaw Puzzle, we are always incomplete at certain stages of Life, some hold our pieces, until we reach them. But, the problem is, once the puzzle is complete, Life comes to an End"

 जिस दिन तू रूठेगी, वह दिन मुझे याद दिलाना कितना रुलाया था मुझे तुम मेरे अपने ही जंग में जिस दिन तू रूठेगी, वह दिन मुझे याद दिलाना कितना रुलाया था मुझे तुम मेरे अपने ही जंग में कायनात थे कइ खोये खोये से, ऐ जिन्दगी मजबूर था मैं बस समय गवाह रहा है साथ में कायनात थे कइ खोये खोये से, ऐ जिन्दगी मजबूर था मैं बस समय गवाह रहा है साथ में दूर दराज सपने कई बिखरे तरस आये सन्नाटे में आखिरकार समेटे कुछ मगर दे दिये अपनों को याद में दूर दराज सपने कई बिखरे तरस आये सन्नाटे में आखिरकार समेटे कुछ मगर दे दिये अपनों को याद में याद रख ऐ जिन्दगी मौत के माहोल में न कुछ तेरा न कोई मेरा यह सब किये कराये कर्ज का घिनौना खिलवाड है जीवन के जश्न में याद रख ऐ जिन्दगी मौत के माहोल में न कुछ तेरा न कोई मेरा यह सब किये कराये कर्ज का घिनौना खिलवाड है जीवन के जश्न में मिले राह में रिश्ते कई छूटे टूटे कई दहाड में कालचक्र फिर सभी समेटे इकरार बेकरार में मिले राह में रिश्ते कई छूटे टूटे कई दहाड में कालचक्र फिर सभी समेटे इकरार बेकरार में

 నా అస్తిత్వం, నా మనోగతం గురించిన విషయాలు నాకు తెలిసినంతగా నీకు తెలియదు. ఇదే నిజం.. తెలియని వాటి గురించి ఆరా తీసీ హేళన చేయటం పరిపాటి *కాదు* .

Leaves strewn apart, like withered hands The breeze, a furnace, hot and grand Some seek refuge, in culinary delight Omelettes of ostrich, in the Sub Sahara's light Others, in Arizona's burning land Roast turkey, a respite from the sand But the heat remains, relentless and bright A season of extremes, without a gentle night But winter is nowhere to be seen, Those icicles, those avalanches, a distant dream. Frosty, foggy nights, a fading past, The neural aura of lights, forever to last. Now resides in the memories, a bittersweet refrain, Echoes of a season, lost in the arid plain. The mind recalls the chill, the snow's soft kiss, A fleeting reverie, of winter's vanished bliss.