అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

నిన్న ఓ కరిగిపోయిన కమ్మని కల నేడు ఓ చెదిరిపోని కర్తవ్యాల వల రేపు ఓ మధురనుభుతినిచ్చే వెల్లువ ఆ ప్రవాహం ఎప్పుడు మన ఎదుటికి రానే రాదు నిన్నటి ఆ స్వప్నాన్ని ఎన్నాలని గుర్తుచేసుకు ఉంటాము రేపటి మన ఆశలకి ఆశయాలకి నేడు ఓ పునాది అవ్వాలి నిన్నలో జరిగిన వన్ని మన మంచికని అనుకోని రేపటికి ముందు అడుగువేసుకు పోవడమే మానవ లక్షణం చిరునవ్వు చెదరని మోమును చూస్తూ ఉంటె మనసు ఉప్పొంగి ఉల్లాసంగా పరుగులు తీస్తూ ఉంటుంది అదే మన కళలను సాకారం చేసే విజయ వారధి మన రేపటికి మనతో ఎప్పటికి నిలిచి పోయే పెన్నిధి

అల నేను నిదురించడానికి ఉపక్రమించానో లేదో.. ఉన్నటుండి ఏవో జ్ఞాపకాల దొంతెరాలు నా కనుల ఎదుట సాక్షాత్కరించాయి.. నిన్నటి ఆ రోజులు ... ఆ ముభావమైన స్వభావాలు ... భావం లేని రాగాలు ... రాగం లేని రాగ ద్వేషాలు ... ద్వేషం లేని కల్మషాలు... కల్మషం లేని ఆప్యాయతలు... ఆప్యాయత మరిచిన ప్రేమలు... అన్ని.. అల అల ... ఇన్నేళ్ళలో ఎప్పుడు అనిపించలేదు నాకెపుడు కాని తోలి సారిగా అప్పుడు ఎందుకు అనిపించిందో ... నాకైతే అసలు తెలియనే తెలియదు.. తెలిసి తెలియని వయసు లో మొదలయ్యేది ఒకటి ఉందని తెలిసిన ... ఆ భావన అదేనా కాదా అని మనసు లో సమస్య పూరణం చేసుకునే ఇప్పటి లాంటి రోజులు కావవి ... ఎప్పుడు లేనంతగా ఎందుకో నాకు అల అనిపించింది ... కాని చెప్పడానికి మాటలు చాలక ... విన్నవిన్చుకోవడానికి మనసు ఒప్పక అంతర్మథనం చేసుకున్న క్షణాలవి ... రోదసిని దాటి రోడించాలనిపించిన ఎందుకో నాకప్పుడు ఏమి అనిపించలేదు .... ఆ భావన కలిగి నేటికి పన్నెండేళ్ళు సంపూర్ణమైన ఇప్పటికి మొగ్గ తొడిగిన కలువ రేకుల్ల ... హొయలు పోతున్న జలపాతం ల .. ఆకాశాన మెరిసే తార ల మిణుక్కు మిణుక్కు మంటూ ఓ చల్లని దీపం ప్రజ్వలిస్తుంది. నా కంటికి ఆ ఉప్పెన కూడా మానవత్వం కలిగిన మనిష...

ఎగిరే గాలిపటాలు మనసులోని ఆలోచనలు పూచే పువ్వులు మది లో దాగిన భావాలు నిషి రాత్రులు ఉదయించే రేపటికి స్వాగతం పలికే ఎర్ర తీవచిలు వెన్నెల కాంతులు కల్మషం లేని బంధానికి ప్రతీకలు వెచ్చని సూర్య రశ్మి ఆనందానికి ఆనవాళ్ళు పక్షుల కిలకిలలు రాబోయే మంచి రోజులకు నిలువెత్తు నిదర్శనాలు

Maha ganapatim Manasa Smaraami [*](.=.)[*] (#)( .jj, )(@) ( ) (  /.   ) ( ) ------------------- Om Gam Ganadhipataye Namah

Family is just like a pair of tracks with Joy and Gloom running in parallel all through our journey, Emotions are like fish plates that keep balance of the Joy and Gloom so that they cannot mess up. Even if one of the tracks is missing, the Train called Life gets de-railed. Relationships are the track pins that hold the Emotions and Joy and Gloom together. Gravel shows the relationship between siblings, they should always be harsh to others criticizing them but should support the whole Family. Parents are supporting Electric Tractions, who direct us towards our destination by their power of will.

రోజు అలానే తెల్లవారుతూ ఉంది అలానే చీకటి పడుతూ ఉంది ... ఈ రేయి చీకటికి ఆ పగటి వెలుగుకి ఎంతో  వ్యత్యాసా ఉంది కాని ఆ వెలుగు కి ఈ చీకటికి మధ్యన ఏదో చెయ్యాలని తపన హాయికలిగితే నవ్వగలిగే మనస్తత్వం ఉంది బాధగా ఉన్నపుడు ఎవరికైనా చెప్పి సాంత్వన పొందే అవకాశం ఉంది .. ఈ ఇరు భావాల మధ్య సగటుగా ఉత్సాహంగా ఉండాలని ఏదో తపన ఈ జీవితం మనల్ని వెతుక్కుంటూ రాదు మనకి దేవుడు ప్రసాదించే ఊ అవకాశం ఓ వరం నిరుత్సాహానికి ఉత్సాహానికి మధ్య  ఏమైనా ఉన్న మన మనసులో మెదిలే భావాల కలయికే సుమీ నిట్టూర్పులు ఉన్న ఆహ్లాదంగా ఉండాలన్న భావనే మనిషిని మనిషిగా గుర్తిమ్పునిస్తుంది అల ఉప్పెన లో ఉన్న తపన కొద్ది ఒడ్డుకి వస్తు ఉంటుంది మన మనసుకూడా అపుడప్పుడు తడబాట్లను తట్టుకో గాలిగే ఓ ఆశల కడలి లా పెను సంద్రం ల మారాలి అలా మారితేనే జీవికి జీవించాలనే తపన యద నుండి పొంగుకు వస్తుంది  మన చుట్టూ ఉన్న ఈ లోకం మన మీద నిందలు వేసిన వాటిని భరించే శక్తి ఆ దేవుడు మనందరికీ ఇస్తాడు ... సరైన సమయం లో అది వాడుకుంటే ఈ లోకాన్ని జయించినంత సంతోషం మనకు కలుగుతుంది అదే జీవిగా ఓ మనిషిగా మనం అందవేసే ఓ చిరు స్వప్నం. ఆ చిరుస్వప్నాన్న...

రెప్పపాటు కాలం చాలు మంచిని చెడు అనుకోవడానికి క్షణికావేశం చాలు నిలువెత్తు మనిషిని జీవం లేని బొమ్మల మార్చడానికి  కల్మషాలు నిట్టూర్పులే మనిషిని బెదర గోడుతున్నై .. అదే రెప్పపాటు కాలం లో మంచని మంచి అని గుర్తించే వారే అరుదుగా లభిస్తున్నారు ఈ కాలం లో ఆప్యాయతలు కనుమరుగై కోపాలు గొడవల ధాటి కి ఎన్నో ఏళ్లుగా నిర్మించుకున్న బొమ్మరిల్లు నేడు పునాదులు కూడా కదిలిపోయి శితిలవస్థ లో ఉన్న కుటుంబాలు నేటి కాలం లో ఎన్నో ఎన్నెన్నో .. మనషుల మధ్య సానిహిత్యం భావాల మధ్య సారుప్యత ఈ కాలం లో ఎడారి లో ఎండా మావులే వెండి వెన్నెల ని ఆస్వాదించే కాలం ఎప్పుడో కాలగర్భం లో కలిసి పోయింది ... మనశులమైతే ఉన్నాం కాని మనలోని మానవత్వం ఎప్పుడో కాని బయట పడదు ... ! మనషుల మధ్య ఆదరణ పోయి ఘర్షణల అఘాధం ఉంది .. సుమాల వాడు లో నేడు కుసుమాలకి బదులు మురికి నీరు ప్రవహిస్తున్నట్టుగా గబ్బుగా తయారయ్యింది నేటి సమాజం. ఇవన్ని మారిపోయి మనషుల మధ్య సంధి కుదిరి అందరిలో మమేకమై ఆనందాలు పంచుకునే రోజు కూడా వస్తుంది ... అది ఏంటో దూరం లో లేదు... ఇక నిరిక్షనే చెయ్యాలి మనం.  Disclaimer: This poem does not pin point any person or anyone in ...