కావ్యాంజలి

 2024 June He: I must open up and respond, only if she is of my type She: I hope he interacts with me with the same rapport. 2025 December  He: I must interact with her more, such that the bonding gets strong She: I must respond to him, as less as possible.

 రోజువారి దైనందిన జీవితాన పుజలు పురస్కారలు కాస్త ఆటవిడుపు ఉరుకులు పరుగులు నిండిన జీవితాన ఉత్సవాల మేలుకొలుపు ఆత్మీయ పలకరింపు నిత్యం దీప ధూప నైవేద్యాదులతో ఎవరికి వారే పూజిస్తున్న వేళ సకుటుంబ సమేతమై జనవాహినిలో మూడేళ్ల కిందట మొదలాయే గణపతి హేల ప్రతి యేట నూతనోత్సాహం మనందరికి ఆశిస్సులే ప్రోత్సాహం దేవాగ్రగణ్య పూజిత అంబాసుత జై మరల వేచి చూసేము నీ ఉత్సవానికై ~శ్రీధర్ భూక్య

 'హాయి.. మీరు బాగున్నారా.. ఎక్కడి నుండి మీరు' తో మొదలయ్యింది మన తొలి పరిచయం 'మీరు ఏంటి, అండి ఎందుకు.. నువ్వు అను' అనే మాటలతో చాలా దూరం వచ్చేశాం ఆ దూరం తగ్గించి ఇకనైనా మనం ఇరువురు దగ్గరగా రాలేమా 'మనసేమి బాగోలేదు.. నీ మాటలు వింటే ఏదో తెలియని హాయి' తో మొదలయ్యింది నీ స్వర మాధుర్యం మాట మాట పెరిగి మన పరిచయం చిక్కబడి ఆ దారికే నీ పేరు పెట్టుకునేంత దూరం వచ్చేశాం ఆ దూరం తగ్గించి ఇకనైనా మనం ఇరువురు దగ్గరగా రాలేమా 'నీకు నాకు నడుమన సగటున నూట నలభై మూడు కిలోమీటర్లే తేడ' 'రక్తం కూడా నా రకమే, నీకు నాకు తొమ్మిది నెలలే తేడ' ముక్కలైన గుండె నాదీ నీదీ కూడా అని ఒకరినొకరు చూస్తు చాలా దూరం వచ్చేశాం ఆ దూరం తగ్గించి ఇకనైనా మనం ఇరువురు దగ్గరగా రాలేమా నా ఆత్మీయ బాంధవి 'బోలార' కు అంకితం

 ఏమైయ్య దివాకరం నే విన్నది నిజమేనటోయి.. వంకర్లు బోతు అడిగాడు పరమేషం నువ్ విన్నది ఏమిటో నాకు తెలియదు కదా.. తెలియకుండానే నిజమా కాదా నేనెలా చెప్పేది.. నీరుగార్చాడు దివాకరం అదే.. నువ్ విన్నదే.. ఏమో నాకేమాత్రం వినబడలేదు..  ఇలా ఎవరికి వారే సముదాయించగా.. అటుగా వెళ్తున్న సోడ సాంబడు భార్య జాజుల చిన్ని మూతిని తొమిది తీర్ల తిప్పి చల్ల ముంత దెచ్చి అరుగుపై పెట్టి కవ్వం ను కడుగుతోంది.. నువ్ ఎన్ని ముంతల చల్ల చిలికినా లాభం లేదు.. ఈ పొద్దు గోలి సోడాలే అమ్ముడు పోతాయి అంటు కనుబోమ్మలు ఎగిరేసి సోడ బుడ్డిను నొక్కాడు. అదెం విడ్డురమో ఆ శబ్దం విని పక్కనే విందు భోజనాలంటు బయిట బోర్డ్ పెట్టి లోపల మాత్రం మాగాయ తొక్కు, ఆవ పిండి నూరి వరంగల్ కారం దట్టించి ఊరబెట్టిన ఆవకాయ చిట్టి ముత్యాల బీయం తో కలిపి తింటు హాహా అంటు అరుస్తు గోలి సోడాలందుకున్నారు.. ఇక గుటకేశారో లేదో మంట తంట జంటగా వంటను పంటకు తెచ్చింది కాకపోతే ఘాటు పోలేదు.. వరంగల్ మిర్చి కారమా మజాకా.. ఇలా కాదని ఇటో పాలి వచ్చి ముంత మజ్జిక పుచ్చుకోండంటు డీజేల దాక పోలేక రికార్డ్ మైక్ తోనే సరిపెట్టుకుంటు జాజుల చిన్ని నాజుకుగా నవ్వింది. ఇహ మొదలు ఐదు రూపాయల ముంత మజ్జ...

 మాట అనటం చాలా తేలిక..  కాని మాట విని ఓర్చోగలగటం అంత సులువు కాదు ఎవరి స్థితిగతులను ఎవరూ నియంత్రించలేరు కాలమే సరైనా సమాధానమౌ గాక.. : మనం మంచికి యత్నించి ముళ్ళును దారి నుండి తొలగిస్తే అదే ముళ్ళు మన కాలికే గుచ్చుకునట్టు నేను మంచి చేయాలని చూసినా అది చెడుగా మారి నన్నే చుట్టుకునట్టు : ఎంతో లేదు నీ జీవితం నువ్వు ఊపిరి బిగపట్టి విడిచే నిడివే ఆ ఊపిరే తట్టుకుంటే అదే నీ చివరి మజిలి : అందరి మంచి కోరే వారికి చివరిన కొరివే మిగిలినట్టు విశ్వాసం లేని చోట కుక్క కూడా నక్కలా మారినట్టు : ఆశలు పేక మేడలే  ఆశయాలు మూల స్తంభాలు జీవితం క్షణకాలమే కీర్తి ప్రతిష్టలు మాత్రమే తాయిలాలు : నీ గాయానికి లేపనం లేనపుడు కాలానికే వదిలేయి గాటుగా మిగిలి ఉంటుంది కాదని గెలికితే గాయమే పెను ప్రమాదమై అసలుకే ఏసరై నీరుగారిపోతుంది : కాలానికి మించి మిక్కిలిదంటు ఏమి లేదు రాజు లేడు రాణి లేదు బంటు లేడు : కన్నులు లోకాన్ని అవలీలగా చూస్తాయి కాని సంద్రాన్ని లోలోపలే అలవోకగా దాచుకుంటాయి : బంధం కాని నేను నీకు అవసరమై మిగిలిపోయాను అద్దం లాంటి మనసులో నీ ప్రతిబింబాన్ని దాచుకున్నాను ముక్కలై పోయింది దర్పణం కాని ప్రతి ముక్కలో నీ రూపమై వెల...

 అలిగావా.. ఐతే విను తీరిక వేళలో అలగ వచ్చు ఒక్క సారి ఈ క్షణం దాటితే మరల రాదు కోపగించుకున్నావా.. ఐతే విను తప్పు నాదైనా నీదైనా అవ్వ వచ్చు మానవులం మనలో మనకే విసుగు కాలం ఎంతో లేదు తలుచుకున్నా జ్ఞాపకమే ఒక్కసారి ఈ క్షణం దాటినా బంధం తిరిగి రాదు మాటరాక మౌనముద్ర దాల్చావా.. ఐతే విను మాటలకి ఆనకట్ట వేసినంత మాత్రానా  మనసులో ఉన్న భావన ఎపుడు చెదిరిపోదు ఈ క్షణం నీకు కలిగిన వేదన కూడా సమసిపోతే మాటలు వాటికవే మెదులుతాయి రేపు నువు చెప్పాలనుకున్నా నీ మనసు పలికే భావాలను ఏకరూపు దాల్చలేక నీలోనే కుమిలిపోయేకంటే ఒక్కసారి మౌనముద్ర వీడి మనసు విప్పి మాటాడు

 నా నలభై ఏళ్ళ జీవితపుస్తకం "అలల తీరం" లో సువర్ణక్షరాలతో రాసుకున్న అందమైన అధ్యాయం 'కడలి కెరటం' మన ఈ బంధం.