అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

కాలగమనం కాంతులీనే వేళా కన్నుల కొలనులో కన్నీటి మేఘాల ఊయల కటిక చీకటిలో చిరు ఆశల కాంతీ పుంజమీ ఊయల రేయిని తలపించే కల్మషాల నీడను అంటని ధవళమీ ఊయల

ರೆಪ್ಪ ಪಾಟೇ ಕದಿಲೇ ಕಾಲಂ ಕ್ಷಣಂ ದಾಟಿ ಕ್ಷಣಂ ಮರುಕ್ಷಣಂ ಊಪಿರಿ ಲಯ ಗತಿ ಗಮನಂ ಅನುಕ್ಷಣಂ ಅನುನಿತ್ಯಂ ಕೋಲಾಹಲಂ ಮನದಿ ಕಾನಿ ನಿನ್ನಲೋ ಮನದಿಗಾ ಮಿಗಿಲೇ ಕ್ಷಣಾಲೇ ಜ್ಞಾಪಕಾಲು ಕಾನರಾನಿ ರೇಪಟಿ ಕೌಸಂ ಅಂತು ಚಿಕ್ಕನಿ ಆರಾಟಂ ಉಬಲಾಟಂ ಕ್ಷಣಮೇ ಆನಂದಂ ಮರೋ ಕ್ಷಣಂ ನಿರ್ವೇದಂ ಕ್ಷಣಮೇ ಉಚ್ವಾಸ ಮರೋ ಕ್ಷಣಮೇ ನಿಃಶ್ವಾಸ ಇದೇ ಜೀವಿತಂ ಪ್ರಕೃತಿತೋ ಸಮಾನಮೈನ ನಂದನವನಂ ಇದೇ ಜೀವಿತಂ ನಿನ್ನಟಿ ಬಾಧನು ರೂಪೂ ಮಾಪೇ ಸಾಧನಂ

algumas memorias sâo tão profundas que mesmo com o passar do tempo continuam no nosso coraçâo.. nâo se perde e nem se vai

 మంచి మాట "నీ సోంత మనిషిని సైతం నీ అహంకారం కోసం నీకు నువ్వుగా వారిని దుర్భాషలాడుతు సంతోషం పొందుతున్నా కూడా ఎదుటివారు నిన్ను నిన్నుగా ఆదరిస్తే అపుడు ఓడింది ఆదరణకు కూడా నోచుకోని వారిని సైతం ఆదరించే నీ సొంత మనిషా లేకా నీలో నీకు తెలియని అహంకారమా.." "ఎదుటివారి మనసుని ఆహ్లాద పరచటం రాకపోతే పరవాలేదు.. కనీసం వారి మనసుని బాధ పెట్టకుంటే అదే శ్రీరామరక్షకవచం" మంచి మాట మేఘం కరిగేది తనను తాను తగ్గించుకునేది కేవలం చినుకుగా రాలి నేలను సస్య శ్యామలం చేయటానికే

కాలం ఎంత విచిత్రమో ప్రతి క్షణం మనతోనే ఉంటూనే గడిచిన క్షణాన్ని జ్ఞాపకంగా మార్చేస్తుంది కాలం ఎంత విచిత్రమో ప్రతి క్షణం ఉద్వేగంగా ఉంటూనే నిన్నటి దుఃఖాన్ని సైతం మాయం చేస్తుంది

కదిలే లోకం సమస్తం కన్నులలో ఇమిడినా ఆ కదిలే లోకంలో నిను నే వెతుకుతూనే ఉంటా అడియాశల చిమ్మ చీకట్లు కమ్ముకుంటున్నా ఆశల దీపం వెలుగులో నిను నే వెతుకుతూనే ఉంటా చెమర్చిన కన్నులతో కనురెప్పలు భారమౌతున్నా ఆ కంటితడిలో నిను నే వెతుకుతూనే ఉంటా కాలమనే తిరగలిలో గంటలు నిమిషాలౌతున్నా ఆ చివరి ఘడియనైనా నిను నే వెతుకుతూనే ఉంటా

Don't feel sad over someone who gave up on you, feel sorry for them, because, they gave up on someone who would have never given up on them; someday, they will know your worth and will follow up, no matter what.

She takes the Centre Stage in Poetry She takes the Centre Stage in Society She Handles the Pin Wheel as a Child She Rocks the Cradle as a Mother She Breaks Down Yet Stays Strong She Corrects Each and Every Wrong She Needs Respect and Dignity Let us Join Hands and Protect the Caretaker Happy National Girl Child Day 24 Jan 2017 17:57 यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते रमन्ते तत्र देवता ~శ్రీధర్ భూక్య

మూడు దశల జీవిత సారం కాయితం పై సిరతో కంటే మదిలో జ్ఞాపకమే గొప్పదని చెప్పే నా ఈ కవితాక్షరి ఏదో నాలుగు ముక్కలు జీవితం గురించి వ్రాయాలని తపన.. చిన్నప్పుడు.. వ్రాతలు రాకా.. మాటలన్ని లోలోపలే దాగి అమ్మ వొడిలో సేదతీరి ఆ వ్రాయటాన్ని బాల్యానికీ అందుకోమని చెప్పాను..! అప్పుడప్పుడే పసితనపు ఛాయలను వీడి బాల్యపు దశలో తొలి అడుగులు.. మాటలు వ్రాతలు ఒక్కొక్కటిగా నేర్చుకుంటున్నావు.. ఇప్పుడే జీవితం గూర్చి ఏమి తెలుసుకోగలవంటే.. యవ్వనానికీ అందించి బాల్యాన్ని ఆస్వాదించాను..!! యవ్వనం రానే వచ్చింది.. పూలతోటలో వికసించే విరుల పరిమళభరితంగా.. (ఇప్పుడు నాది ఈ దశ) వ్రాయాలని ఉన్నా.. ఇప్పుడిప్పుడే ఘడియలని నెమురు వేసుకుంటున్నా.. ఇవన్ని జ్ఞాపికలుగా తీర్చిదిద్ది ఒక్కోక్కటిగా తరువాత వ్రాద్దామని అనుకుని రోజువారి పనిలో నిమగ్నమై ఆ ఆలోచనని పక్కన పెట్టాను..!!! జీవితాన్ని మించిన మహాకావ్యం మరొకటిలేదని అగుపించి.. జ్ఞాపకాలన్ని జ్ఞాపికలుగా మరేలోగా మరో ముప్పై-నలభై ఏళ్ళ పైచిలుకు వృద్ధాప్యం వచ్చేస్తుందని.. అటువంటప్పుడు వ్రాసే బదులు వాటన్నిటిని ఏర్చి కూర్చి నలుగురి మదిలో చిరకాలం కాకున్న చిరుకాలమైనా ఓ తీపి జ్ఞాపకమై మిగిలుండాలని ఆశ...