Skip to main content

నాకే ఎందుకిలా

తాను నా దగ్గరుంటే "నేను మా పుట్టింటికి వెళ్ళి వస్తా" నంటది.
నా సమ్మతమున్నా లేకున్నా తాను వెళ్ళే తీరుతుంది. మరల తనని తన పుట్టినింటి నుండి మెట్టినింటికి తీసుకు రావటం కోసం అడిగితే.. "నేను చెప్పినపుడు టికెట్ బుక్ చేయ"మంటది.

తాను తన పుట్టింటిలో ఉంటే అక్కడ దుమ్ము ధూళిలో తనెలా ఉందో ననే దిగులే నాకు ఎక్కువా.. వారం రోజులైతే నేను కూడా ఉండి తనని వెంటబెట్టుకు రావచ్చు.. కాని తాను ఉండేది కనీసం మూడు నెలలు.

మా పెళ్ళైన నాటి నుండి నేటి వరకు గత రెండేళ్ళలో తన పుట్టింటిలోనే దాదాపుగా పదునాలుగు నెలలు గడిపింది. దసర కి పంపితే దీపావళి ముగిసాక నేనే వెళ్ళి తీసుకురావాలి.
సంక్రాంతికి పంపితే ఉగాది చేసుకున్నాక నేనే దగ్గరుండి జత చేసుకురావాలి. కొసమెఱుపు ఏమంటే అంత ఆత్రంగా వెళ్ళొచ్చే తనకు తనవారు ఏ రోజు కూడా కొత్త బట్టలు గాని ఏది కొనివ్వరు. ఏదైన నీ భర్తయే కొనాలి అని సర్ది పంపుతారు. కొనేటప్పుడు భర్త అవసరం కాని గడచిన ఇరవై ఏడు నెలల మా కాపురంలో పదే పది నెలలు నాతో గడిపింది. ఇందులో సైతం ఆరు నెలలు పురుడుకని మరల తన పుట్టింటికే పయనమయ్యింది.

తానిక్కడ ఉంటే "మా వాళ్ళు గుర్తుకు వస్తున్నారు, నేను వెళ్ళోస్తా" అంటుంది. ఇహ వైపరిత్యం ఏమంటే ఈ కరోన వేళ సైతం నేను పంపనని చెబితే వినకుండ తన అన్నను ట్యాక్సి లో పిలిపించి మరీ కదలి వెళ్ళింది. ఎపుడెలా ఉంటుందో తెలియని ఈ సందిగ్ధ కాలంలో కూడా.

మా అత్త మామలు సైతం తన బిడ్డకు వివాహమయ్యాక మెట్టినిల్లే సర్వస్వమని అక్కడుంటేనే పదిమందిలో గౌరవమని తెలిసి తెలియనట్టుగానే ప్రవర్తిస్తారు. వాళ్ళ దాంపత్య జీవితం లో మాత్రం మొత్తం కలిపి ముప్పై నెలలే మా అత్త తన పుట్టినింటిలో పురుడుకోసమని ఉన్నారని వారి అమ్మమ్మ తాలుకు వారి వాదన. మరి నాకే ఎందుకో ఈ వేదన.. ఎవరికి చేసేది నివేదన.

మా మధ్య ఇతరత్ర గొడవలంటు ఏమి లేవు. తనకి ఎపుడు కష్టమనేదే కలగించలేదు.

Popular posts from this blog

Telugu Year Names

(1867,1927,1987) Prabhava ప్రభవ (1868,1928,1988) Vibhava విభవ (1869,1929,1989) Sukla శుక్ల (1870,1930,1990) Pramodyuta ప్రమోద్యూత (1871,1931,1991) Prajothpatti ప్రజోత్పత్తి (1872,1932,1992) Aangeerasa ఆంగీరస (1873,1933,1993) Sreemukha శ్రీముఖ (1874,1934,1994) Bhāva భావ (1875,1935,1995) Yuva యువ (1876,1936,1996) Dhāta ధాత (1877,1937,1997) Īswara ఈశ్వర (1878,1938,1998) Bahudhānya బహుధాన్య (1879,1939,1999) Pramādhi ప్రమాధి (1880,1940,2000) Vikrama విక్రమ (1881,1941,2001) Vrisha వృష (1882,1942,2002) Chitrabhānu చిత్రభాను (1883,1943,2003) Svabhānu స్వభాను (1884,1944,2004) Tārana తారణ (1885,1945,2005) Pārthiva పార్థివ (1886,1946,2006) Vyaya వ్యయ (1887,1947,2007) Sarvajita సర్వజిత (1888,1948,2008) Sarvadhāri సర్వధారి (1889,1949,2009) Virodhi విరోధి (1890,1950,2010) Vikruti వికృతి (1891,1951,2011) Khara ఖర (1892,1952,2012) Nandana నందన (1893,1953,2013) Vijaya విజయ (1894,1954,2014) Jaya జయ (1895,1955,2015) Manmadha మన్మధ (1896,1956,2016) Durmukhi దుర్ముఖి (1897,19...

లోలోపల

 బయిటి వారితో కాదు. మనవారి తో మన సమక్షాన మంథనాలు. మంచిని పంచుకోగలం.. కాని.. కాలం చేసే గాయాలను అర్ధం చేసుకునే ఔనత్యం ఎవరికుంది ఈ రోజుల్లో.. లోలోపలే కుమిలిపోవటం తప్ప.. అది కనికట్టని తెలిసీ కూడా.. మనవారు ఎలా స్పందిస్తారో తెలియని నిర్వేదపు సూచన.

పచ్చడి మెతుకులు మజ్జిగ చుక్కలు

 ఏమైయ్య దివాకరం నే విన్నది నిజమేనటోయి.. వంకర్లు బోతు అడిగాడు పరమేషం నువ్ విన్నది ఏమిటో నాకు తెలియదు కదా.. తెలియకుండానే నిజమా కాదా నేనెలా చెప్పేది.. నీరుగార్చాడు దివాకరం అదే.. నువ్ విన్నదే.. ఏమో నాకేమాత్రం వినబడలేదు..  ఇలా ఎవరికి వారే సముదాయించగా.. అటుగా వెళ్తున్న సోడ సాంబడు భార్య జాజుల చిన్ని మూతిని తొమిది తీర్ల తిప్పి చల్ల ముంత దెచ్చి అరుగుపై పెట్టి కవ్వం ను కడుగుతోంది.. నువ్ ఎన్ని ముంతల చల్ల చిలికినా లాభం లేదు.. ఈ పొద్దు గోలి సోడాలే అమ్ముడు పోతాయి అంటు కనుబోమ్మలు ఎగిరేసి సోడ బుడ్డిను నొక్కాడు. అదెం విడ్డురమో ఆ శబ్దం విని పక్కనే విందు భోజనాలంటు బయిట బోర్డ్ పెట్టి లోపల మాత్రం మాగాయ తొక్కు, ఆవ పిండి నూరి వరంగల్ కారం దట్టించి ఊరబెట్టిన ఆవకాయ చిట్టి ముత్యాల బీయం తో కలిపి తింటు హాహా అంటు అరుస్తు గోలి సోడాలందుకున్నారు.. ఇక గుటకేశారో లేదో మంట తంట జంటగా వంటను పంటకు తెచ్చింది కాకపోతే ఘాటు పోలేదు.. వరంగల్ మిర్చి కారమా మజాకా.. ఇలా కాదని ఇటో పాలి వచ్చి ముంత మజ్జిక పుచ్చుకోండంటు డీజేల దాక పోలేక రికార్డ్ మైక్ తోనే సరిపెట్టుకుంటు జాజుల చిన్ని నాజుకుగా నవ్వింది. ఇహ మొదలు ఐదు రూపాయల ముంత మజ్జ...