అలుపెరుగని కావ్యం

నిన్న మొన్నటివరకు ఉరకలేస్తూ పడుతూ లేస్తూ
పదాలను ఆడిస్తూ అలరిస్తూ ఉంటూ మధ్య లో ఇలా ఒక్కసారిగా
అలిసిపోయిన బాటసారిలా ఒక్కరోజులో మూడు-నాలుగు టపాలు వచ్చే నాకేనా ఈ అలుసుతనం ?

ఒక్కో టపా ఒక్కో భావాన్ని ఒక్కో కావ్యం ఒక్కో పదాన్ని కలగలిపి సాగరమై ఉప్పెన సరాగమై
చమురులేని జ్ఞానదీపం వలే వెలుగొందిన ఈ కావ్యామాలిక ఎన్నటికి కొండనేక్కదు
తన వెలుగును పడుగురిలోప్రసరిస్తూనే ఉంటుంది సూర్యకాంతి మెరుపులా వెన్నెల కాంతి చల్లదనం లా !

కాని భావాలను పదాలకు పూలమాలలా అల్లడం వెనక దాగుండే మనసు ఆనందం కలిగిన బాధ కలిగిన
నే రాసే కవితలు నాకే సాంత్వన చేకూరుస్తాయి.

Popular posts from this blog

Telugu Year Names

My Childhood and Now

మాతృమూర్తి గొప్పతనం