కరోనా

నిఖార్సైన నిండు జీవితాన
చాపకింద నీరులా ప్రవేశించావు
పుట్టినెక్కి నదిలో విహరిస్తున్న వేళ
అకస్మాత్తుగా పెను తూఫానై
తీరం కానరాని సంద్రపు నడిబొడ్డులో నిలబెట్టినావు
అరకొరగా అడుగులేద్దామన్న ఏవైపున ఎంత లోతుందో ఎవరికెరుక

మనిషి ఆగడాలను భరించినట్టే కానవస్తోంది ఇన్నేళ్ళు భూమి
కలివిడిగా ఉంటే అనవసరంగా గొడవకు దిగేవారు
వైద్య సిబ్బందికి ఇబ్బంది కలిగించేలా వ్యవహరించే కొద్దిమంది
ఒకపుడు జన సంద్రాన్ని చూసి భయభ్రాంతులతో పగవాడే పరారయ్యే వాడు
కాని రాను రాను పరిస్థితి దారుణమాయే..
మండె ఎండలకు మంచుకొండలు కరిగి ఉపరితల ఆవరణ కనుమరుగయ్యే క్షణం..
నిన్నటి దాక మనిషి దాస్టికాన్ని ఓర్చుకున్న పుడమి నేడు బహుశ అదే గుణాన్ని మానవ జాతికి పరిచయం చేస్తుందో ఏమో

Popular posts from this blog

Telugu Year Names

My Childhood and Now

మాతృమూర్తి గొప్పతనం