అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

నీలమై నిఖిలమై అఖిల జగత్తుకే తలమానిక నేను నిర్మలత్వానికి ప్రతీక నేను మబ్బులపై విహరిస్తుంటాను కాలానుగుణంగా రంగులు మార్చినా గుణం మారలేను పగలంతా నిండు నీలం నేను సాయకాలం గోధూళి వర్ణం నేను తిమిరమైతే కాటుక కన్నుల కంటిపాప నలుపు నేను చుక్కలనే చుపిస్తుంటాను పంచాభూతాలలోని మూడిటిని నాలోనే దాచుకున్నాను నీరుని వాన లా నిప్పుని ఉరుములా గాలిని నాలో ఇమడ్చుకున్నాను రంగులన్నీ కలగలిపి వాన వెలిసే సమయానా హరివిల్లునై కనిపిస్తాను ఆకాశాన్ని నేను నీ ఛత్ర ఛాయను సూర్య చంద్ర తారకల దర్శిని నేను

రాయిని కాను రాప్పని కాను నేనే నేను రాయి నుండి పుట్టాను నిన్ను మోస్తున్నాను  నీవు నడిచే దారి పొడువునా నీతోనే ఉన్నాను ఊదారంగు పూసుకున్న నదిలో మన్నుని బంగారు వర్ణం అద్దిన పొలం లో మృత్తిక ని ఎర్రగా మారినా పచ్చగా మారే భూమిని గింజని నాలో నీవు నాటినా మొక్కగా సాకి నీకు అందిస్తాను నీరు నీవు కొంచమే పోసినా నీ కడుపు నింపుతాను

 అందరిలో ఊపిరిలా వేలిసాను ఉచ్వాస నిశ్వాసలలో తేలుతుంటాను అది నాది ఇది నాది అని పలకనే పలకను అన్ని సరిసమానమే నాకు అప్పుడప్పుడు ఊయలను కదుపుతూ ఉంటాను పచ్చిక బైళ్ళపై తుళ్ళుతూ నాట్యం చేస్తుంటాను పండిన పళ్ళను తెంపుతూ ఉంటాను చిటారుకొమ్మన చిరుగాలినై దుమ్ము ధూళి ఏదైనా గాని ఎండా వానా ఏదొచ్చినా గాని నా పయనం ఆగదు నేను లేనిదే లోకం సాగదు గాలి అంటారు నన్ను నీ గుండెలోతులో ప్రతి అణువణువునా ఉన్నాను

మచ్చలేని నిర్మాలత్వానికి ప్రతీక నేను గమ్యామేరిగిన బాటసారిని నేను నాలోనే జీవమున్నది నాలోనే గతి ఉన్నది గతి గమనం కలగలిపి పారే గుణం కలిగింది స్వచ్ఛమైన సెలయేరుని నేను పంచభూతాల్లో నాకు నేనే సాటి నీ దప్పికని తీర్చి నీలో నిండి ఉంటాను నీరుని నేను పారే ఏరుని నేను బాధకలిగితే కన్నీరుగా మారి ఓదార్చుతాను హాయికలిగితే ఆనంద భాష్పాలై  మనసు నిండిపోతాను

బంగారు వర్ణాన్ని కలిగి ఉన్నాను  నేను స్వచ్చమైన అంగారాన్ని  వస్తువు కాను కాని అన్ని నాలోనే సమాయతమౌతాయి  పంచభూతాల్లో ఒకటిగా పిలువబడే అగ్నిని నేను    నాలో దర్పం లేదు అహం భావం లేదు   పేద గొప్ప అన్న వ్యత్యాసా లేదు  ఆశలానే కట్టెలను సైతం జీర్ణించుకునే శక్తిని నేను   రంగులతో సంబంధం లేదు అన్ని వర్ణాలు నాలోనివే   నిటారుగా పైకే చూస్తూ వుంటాను   పంచభూతాలతో తప్పితే ఎవరికీ భయపడని  అగ్నికీలాన్ని నేను స్వచ్చతకు నిరడంబరతకు మారుపేరు నేను  తాకే ప్రయత్నం చెయ్యలేరు ఎవరు నన్ను దోషిగా నిలబెట్టలేరు  అణువంత రావ్వనే కాని మండే అగ్నిగోళాన్ని  నేను జీవకోటి లో ఆత్మజ్యొతినై వెలిగి వున్నాను  జీవాత్మ కు పరమాత్మకు లంకె కలిపే అఖండ జ్యోతిని నేను  మలినాన్ని వెంటనే ఎగురవేసే నిర్మలత్వం నా సొంతం  Image Courtesy: Google Search

कुछ कीमती पल समेट लो यारा  दिल की छुपी बातें याद कर लो  आज का ये साल कल पुराना हो जाएगा  नयी उमंग नयी सोच विचार की धारा अपनाते चलो  पलभर में नए साल की आगमन में  कभी कभी अच्छे सच्चे वक़्त का याद भी करो  अनोखे दोस्त जो बने हैं हाट न छोड़ो कभी उनका  नयी उमंग नयी सोच विचार की धारा अपनाते चलो  हैप्पी न्यू ईयर २०१५  आपका अपना श्रीधर भूक्या  Happy New Year 2015

2007-2014 Kaavyaanjali ఎచటికో నా పయనం ముళ్ళ బాట అని తెలిసినా కారు మేఘాలే ఉరిమి పడుతున్నా నదిలా మారి నా అంతం సముద్రమని తెలిసినా ఎచటికో నా పయనం కంచె వేసి గుండెను గాయపరచినా ఊపిరి బిగపట్టి నిట్టుర్పుల సెగలై ఆశలు కాలిపోతున్నా సెగను తాకి ఆవిరి మెఘమై చిరుజల్లులై పుడమిలొ కలిసిపోతానని తెలిసినా ఎచటికో నా పయనం భావాలు మైనమై ఆవేదనతో కరిగిపోతున్నా నన్ను నన్నుగా ప్రేమించే వారికోసం డివిటిలా మారి వెలిగి పోతున్నా స్వచ్చమైన స్నేహానికి ప్రతీకగా బండబారిన హృదయం పై శిలాక్షరమై మిగిలిపోతానని తెలిసినా [నా ఈ కావ్యాంజలి బ్లాగ్ నేటితో ఏడూ వసంతాలు పూర్తి చేసుకుంటున్న శుభ తరుణాన ఈ కవిత ]