అనితశ్రీధరీయం: కావ్యాంజలి

భూమి చుట్టు జాబిల్లి తిరగాడినట్టు మహిమాన్వితము చుట్టు మానవత్వము తిరగాడినట్టు ఓ వరాహ లక్ష్మీ నారసింహా.. ఈ గురు పౌర్ణమి నాట నీ గిరి ప్రదక్షిణ.. అడుగడుగున దండాలు చందన లేపిత స్వామికి లోకమెల్ల యేలే చల్లని జాబిలి వెన్నెలలా ప్రసరినచేవు నీ దివ్యాశిస్సులు సింహాచల క్షేత్ర వరాహ లక్ష్మి సమేత నరసింహా పాహి మామ్ పాహి తలచిననంత ఆపదలు బాపే చూడచక్కని స్వామి

उन हाथों को याद रखना जो ज़िन्दगी के हर कदम पर अपनी साया बिछायी हो उन बातों का कदर करना जो पराया ही सही अपनापन का एहसास दिलायी हो वक्त किस समय पर कैसी मोड ले यह किसको पता साँसे कब तक चले इसका किसे क्या अन्दाज़ा उन हाथों को याद रखना जो ज़िन्दगी के हर कदम पर अपनी साया बिछायी हो उन बातों का कदर करना जो पराया ही सही अपनापन का एहसास दिलायी हो कभी फ़ूलों की महक वाली प्रकृति भी न जाने तूफ़ान का ज़ोखिम उठा लेती है कभी हँसता चेहरा पर उदासी और मायूसी आँसू से दस्तख़त कर जाती है उन हाथों को याद रखना जो ज़िन्दगी के हर कदम पर अपनी साया बिछायी हो उन बातों का कदर करना जो पराया ही सही अपनापन का एहसास दिलायी हो मेहमान हैं धरती पर चन्द दिनों के न फ़िर लौट आयेगी ये अलबेला जिन्द़गानी सिर्फ़ होंठों पर शब्द व यादें दिमाग में रह कर दोहरायेगी अपनी अनोख़ी कहानी उन हाथों को याद रखना जो ज़िन्दगी के हर कदम पर अपनी साया बिछायी हो उन बातों का कदर करना जो पराया ही सही अपनापन का एहसास दिलायी हो

బ్రతికి ఉన్నపుడు నలుగురు నీ గురించి చెడు చెప్పుకుంటారని దిగులు ఆఖరి ఘడియలో గుమ్మిగూడిన జనాన్ని ఒక్కసారి లెక్క పెట్టు నిన్న నీతో మౌనముదాల్చినా నేడు కంటిచెమ్మతో పలకరింపులు అందుకే చచ్చేదాక అయినా చావు పట్ల ఆలోచన కట్టి పెట్టు ఎవరో ఏదో అన్నారని ఆ మాటని మనసు లోతుల్లో ఉంచి ప్రతి క్షణం నీలోనే నీవు కుమిలిపోయావు నిన్నటి వరకు ఈ విషయం నీకూ తెలుసు మానవ జన్మ రాదు మరలి అందుకే చచ్చేదాకా అయినా చావు పట్ల ఆలోచన కట్టి పెట్టు మనసును గాయపరిచారని నిందించేవు నిన్న నీవాళ్ళని చూడు నీ చుట్టు చేరిన వారిలో పరాయివాళ్ళు ఎవరు లేరు మిగిలేవు ఏదో రోజు కాటిలో కట్టెలా కాలి బూడిదయ్యీ అందుకే చచ్చేదాకా అయినా చావు పట్ల ఆలోచన కట్టి పెట్టు ఆప్యాయంగా రోజు పలకరిస్తుంటే ఉండకు విని విననట్టు రేపటిరోజునా ఆ పలకరింపులు శాశ్వతంగా మూగబోవచ్చు గుండెలకు హత్తుకుని ఏడ్చినా శ్వాసను విడిచి వెళ్ళే రోజు రావచ్చు అందుకే చచ్చేదాకా అయినా చావు పట్ల ఆలోచన కట్టి పెట్టు మనసుకి గాయమయితే శాంతియుతంగా పరిష్కరించుకొవచ్చు దేహానికి గాయమయితే సపర్యలతో ఉపశమనం పొందవచ్చు జన్మించే ప్రతి జీవి జీర్ణవస్థలో మరణ శయ్య కాదు కనికట్టు అందుకే చచ్చేదాకా అయ...

మనసుకు బాధ కలిగితే కనులకు చెబుతుంది కనులు ఆ బాధను కన్నీరుగా మలుచుతుంది  మనసుకు హాయి కలిగితే కనులకు చెబుతుంది కనులు ఆ భాషను కన్నీరుగా మలుచుతుంది  వింత ఏమిటంటే దుఃఖమైన ఆనందమైనా రెండు వేరువేరైనా మనసుకే తెలుస్తాయి కనులే పలుకుతాయి  బాధలో చెమ్మగిల్లిన కనులను తుడిచి మనసులో నిండిన వేదనను అర్దం చేసుకోవాలి సంతోషంలో చెమర్చిన కనులను చిరునవ్వుతో పలకరించి మనసులో నిండిన ఆనందమనే ఊయలలో సేదతీరాలి 

కనుపాప పిల్లలైతే కనురెప్ప అమ్మ కనుల ముందు కదలాడే దైవం అమ్మ అవనిపై నడియాడే బ్రహ్మ స్వరూపిణి అమ్మ ప్రాణాలను సైతం పణంగా పెట్టి  ప్రాణాలు పోసేది అమ్మ అణువణువును పులకింపచేసే పలకరింపు అమ్మ కొలువగ ఒక రోజైనా చాలునా.. పంచప్రాణాలకు ప్రతీక అమ్మ ప్రతి మాతృమూర్తికి అంకితం.. మే ఎనిమిదవ తేది మదర్స్ డే సందర్భముగా

मण्डराते बादल फ़िर से नयी धुन सुनायी काले काजल की लकीर बन आकाश में घूम आयी टिप टिप की बरसात नयी उमंग ले आयी सतरंगी के वर्णों से आसमान को सजायी मौसम सुहाना सा बचपन की यादें साथ ले आयी गडगडाहट गडगडाहट गडगडाहट ग्रीष्म में ही सही सावन ले आयी पल्लवों पर पानी के मोती पिरोयी हवा की लहर में मन उछलायी श्याम के पल में मेघा उभर आयी बिजली की तलवार लेकर आसमान से धरती पर उतर आयी गडगडाहट गडगडाहट गडगडाहट

ఎగిసే అలను నేను.. ఒడ్డు చేరువైతే కనుమరుగౌతాను వెలిగే కొవ్వొత్తి నేను.. కరిగి కాంతి పంచుతు కనుమరుగౌతాను వెన్నెల వీచిక నేను.. అమవస నిశిధిలో కనుమరుగౌతాను కురిసే మేఘం నేను.. చినుకులతో సందడి చేసి కనుమరుగౌతాను