Skip to main content

కావ్యం అంటే


అక్షలారను భావం అనే కొలను లో దింపి మనసనే చేద తో వెలుపలికి లాగితే అదే కావ్యం అంటే
మనసులోని అనంతమైన భావాలను ఎకరూపు పెట్టి ఒక మాల లా కడితే అదే కావ్యం అంటే
కన్నులే చూసే లోకాన్ని అక్షరాలతో మనసుకు  కూడా చూపగలిగితే అదే కావ్యం అంటే
ముసిరే భావాలు మెదిలే ఆలోచనల సరళి మానవత్వపు విలువలు కలగలిపితే అదే కావ్యం అంటే

నా భావాన్ని ఇతలులతో పంచుకుంటే భాష బేధాలు ఏవి నన్ను ఆపలేవు
నాలోని ఆలోచనల సౌరభమ్ ఈ అక్షర కూర్పు నవయుగపు సంచలనం
భాషలు ఎన్ని ఉన్న అన్నిట్లో చెప్పే భావం ఒక్కటే దాన్ని లోకం లో ఏ శక్తి అడ్డుకోలేదు
అది చెప్పడానికే మానస పుత్రికగా ఓ వెన్నెల కొమ్మల వెలుగుచూసింది నా కావ్యం

నోట్: ఈ క్రింది లైన్ ను నా సొంత భాష లో వ్రాస్తున్నాను:
అది చెప్పడానికే మానస పుత్రికగా ఓ వెన్నెల కొమ్మల వెలుగుచూసింది నా కావ్యం
ఊ కెనజ్ మాతెమాతి హుయి చాందేర్  ధ్వాళోసప్ డ్వాళీని వజాళో దిటిచ మారో కవిత

ఏ భాషైన భావం ఒక్కటే అని చెప్పడానికే ఇక్కడ నా మాతృభాష ప్రస్తావించడం జరిగింది.
తీక్షణంగా గమనించాలని కావాలనే మొదటి పదం తచ్చు-అప్పు గా రాయడం జరిగింది.

Popular posts from this blog

Telugu Year Names

(1867,1927,1987) Prabhava ప్రభవ (1868,1928,1988) Vibhava విభవ (1869,1929,1989) Sukla శుక్ల (1870,1930,1990) Pramodyuta ప్రమోద్యూత (1871,1931,1991) Prajothpatti ప్రజోత్పత్తి (1872,1932,1992) Aangeerasa ఆంగీరస (1873,1933,1993) Sreemukha శ్రీముఖ (1874,1934,1994) Bhāva భావ (1875,1935,1995) Yuva యువ (1876,1936,1996) Dhāta ధాత (1877,1937,1997) Īswara ఈశ్వర (1878,1938,1998) Bahudhānya బహుధాన్య (1879,1939,1999) Pramādhi ప్రమాధి (1880,1940,2000) Vikrama విక్రమ (1881,1941,2001) Vrisha వృష (1882,1942,2002) Chitrabhānu చిత్రభాను (1883,1943,2003) Svabhānu స్వభాను (1884,1944,2004) Tārana తారణ (1885,1945,2005) Pārthiva పార్థివ (1886,1946,2006) Vyaya వ్యయ (1887,1947,2007) Sarvajita సర్వజిత (1888,1948,2008) Sarvadhāri సర్వధారి (1889,1949,2009) Virodhi విరోధి (1890,1950,2010) Vikruti వికృతి (1891,1951,2011) Khara ఖర (1892,1952,2012) Nandana నందన (1893,1953,2013) Vijaya విజయ (1894,1954,2014) Jaya జయ (1895,1955,2015) Manmadha మన్మధ (1896,1956,2016) Durmukhi దుర్ముఖి (1897,19...

లోలోపల

 బయిటి వారితో కాదు. మనవారి తో మన సమక్షాన మంథనాలు. మంచిని పంచుకోగలం.. కాని.. కాలం చేసే గాయాలను అర్ధం చేసుకునే ఔనత్యం ఎవరికుంది ఈ రోజుల్లో.. లోలోపలే కుమిలిపోవటం తప్ప.. అది కనికట్టని తెలిసీ కూడా.. మనవారు ఎలా స్పందిస్తారో తెలియని నిర్వేదపు సూచన.