Posts

ఉప్పెన : అలలతీరం లో రేగిన అలజడి : కడలి కెరటం ౨

Image
యారాడ బీచ్ ఇమేజ్ కర్టసీ: వికీపీడియా "సరె.. నువ్వు ఉప్పెన గురించి చెబుతావు బాగానే ఉంది.. కాని ఉప్పెన అంటే సంద్రమే కదా... మరి అందులో ఎం విశేషం ఉంది? హ్మ్.." "మీరు అనుకున్నట్టు నేను చెప్పే ఉప్పెన వేరు, మీరు అనుకుంటున్నా ఉప్పెన వేరు." " అదేమిటి విడ్డురం కాకపొతే, పైన అలా అలలతీరం అన్నావు గా మరి.. అంత కూడా తెలియదా..?" "భలే వారు మీరు, నాకు సంద్రం అంటే ఎందుకంత  ఇష్టం ఏర్పడిందో తెలుసా మీకూ ..?" "తెలియదు.. ఐన ఇదంతా మాకెందుకు చెబుతున్నావు... ఇందులో కొత్త ఏముందొ అది చెప్పు" "అక్కడికే వస్తున్నా.. ఆ సముద్రాన్ని ఎప్పుడైనా గమనించారా? తనలో ఎన్నో దాగుంటాయి, ముత్యాలు, చమురు, జీవరసాయనాలు, లవణాలు, ఇలా.. చెప్పుకుంటూ పొతే ఇంకా ఎన్నో ఎన్నెన్నో ఉన్నాయి" "అది  తెలుసు! అసలు విషయానికి రావయ్య .. నువ్వసల ఎం చెప్పదల్చుకున్నవో సెలవిస్తే బాగుంటుందని అనుకుంటున్నాం " "అలా విసుక్కోకండి మరి.. నేను ఇప్పుడు చెప్పబోయేది నాకిదివరకు జరిగిన ఓ మరుపురాని సంగటన" "అదేవిటి ఇప్పటి వరకు సముద్రం అలా కెరటం అని మరి సంబంధం లేనివన్ని చెప్పి ఇప్

ఉప్పెన : అలలతీరం లో రేగిన అలజడి : కడలి కెరటం ౧

Image
ఉప్పెన నిలకడలేని సంద్రానికి మరో పేరు అంతుచిక్కని ఆలోచనల ఆనవాళ్ళు ఎగసిపడే భావాల కడలి కెరటాలు "బీచ్ పార్క్"  బీచ్  అసలేముంది ఈ ఉప్పెన లో ..? ఉప్పే  నా..?? వేరే ఏదైనా ఉందా ..?? ఉదృతిలో పురోగమన తిరోగమన పౌనఃపౌన్యమ..? ఇన్నేళ్ళు ఐన వీడని ఈ చిక్కుముడి వేసినది ఎవరు..?? ఆ సాగర ఘోష ఎందుకంత ప్రాధాన్యత సంతరించుకుంది.. ??? With its turbidity and restlessness it sends out a message : Whatever you possess, or gain, you should always be humble, and ready to face challenges, ready to accept failures and success alike, overcome fears, be stable and stay calm. Now the Question is: What's this Uppena..? "Uppena" is a compass that puts one in a right direction, it's a beacon, that let's you know your boundaries in every stage of life. Moreover, it's a cute clean true love story. What is the relation in combining with the Sea and how is it relevant in this context? To know more, wait for a while... © 2000-2013 All rights reserved , "Uppena"

వర్ష కాలం

Image
Image Courtesy: Ralf Missal (Picasa) కదలి వచ్చింది చూడరో ఆకాశాన నిలిచినా మేఘమాల తనవెంట తెచ్చింది ముత్యాల హారం లాంటి చినుకుల మాల తనకు తోడుగా తెచ్చుకుంది ఆ మెరుపు ఖడ్గం ఉరుముతూ మెరుస్తూ చినుకులు ధారా పోస్తూ నీలి మేఘం పరవశం లో తడుస్తూ ఉంటె హాయిగా ఉన్నది ఈ కాలం బాధలో ఉన్న ఒడార్పునిచ్చే వరుణ గేయం ఈ ప్రకృతి మనకు ప్రసాదించిన  ముత్యాల హారం మది పులకింతల్లో తుళ్ళి ఆడింది లోకాన్ని తనలో  లీనం చేసి వెళుతుంది అదిగో ఆ హాయి రాగం

కొన్ని తీపి నిజాలు

చినుకుల అందెలు తొడిగి తొలకరి నేడు నన్ను పలకరించింది ఇలా చల్లని గాలి ఏదో నా మనసుని ఓలలాడించింది నన్ను మైమరపించింది ఇలా ప్రతి చినుకు చిరుజల్లు ను చూస్తూ మనసు ఉప్పొంగింది నేడు నేల రాలే సుమాల దారిలో రంగురంగుల ఈ య'వనం' హాయిగా కనిపిస్తుంది నేడు కలతలు కలహాలు కల్మషాలు ఏమిలేని నవలోకం చూడాలి బోసినవ్వులు చిందించి చిన్ని పాపాయిలతో ఆడుకోవాలి

మరువలేని జ్ఞాపకం

కన్నులు పలికె భావాలు చిటికలొ అర్ధం చెసుకొవడం కష్టమే మనసులొనీ ఆంతరంగం జాడ తెలుసుకొవడం కష్టమే ఆ కన్నుల కొలనులొ మనసు ఆద్దం పై ప్రతిబింబమై వెలిగే నీ మోముని మరవడం చాల కష్టమే వెన్నెల ఆందాలు, చినుకు సరాలు, భావ తరంగాలు ఒకింత తెలుసుకొవడం కష్టమే ఇంత కన్నా వర్ణించాలంటే మాటలు రావటం కూడా కష్టమే నీ మోముపై చెరగని ఆ చిరునవ్వు నాకింకా ఇప్పటికి జ్ఞాపకమే నువ్వు పలికిన ఆ చిలక పలుకులు నాకింకా ఇప్పటికి జ్ఞాపకమే అలివేణి సరాల రాగ భావ తాళ సమ్మేళన భావాలు నాకింకా ఇప్పటికి జ్ఞాపకమే నన్నొదిలి నువ్వు ఉండలేనన్న బాస చేసుకున్న క్షణం నాకింకా ఇప్పటికి జ్ఞాపకమే నన్నొదిలి వెళ్ళిపోతున్న క్షణం నీ కనులనుండి రాలిన కన్నీటి బొట్లు నాకింకా ఇప్పటికి జ్ఞాపకమే నువ్వదిలి వెళ్ళిన ఆ జ్ఞాపకాలు ఇంకా నన్ను వీడిపోలేదు నువ్వు అల్లిన ఆ ప్రేమపు అల్లిక ఇంకా నన్ను వీడిపోలేదు నీకై వేచిన ఆ తియ్యని క్షణాలు ఇంకా నన్ను వీడిపోలేదు స్వచ్చమైన అనురాగం పాళ్ళు ఇంకా నన్ను విడిపోలేదు కరిగే కాల చక్రం లో ఆ రోజు ఇంకా నన్ను వీడిపోలేదు   

కావ్యం అంటే

Image
అక్షలారను భావం అనే కొలను లో దింపి మనసనే చేద తో వెలుపలికి లాగితే అదే కావ్యం అంటే మనసులోని అనంతమైన భావాలను ఎకరూపు పెట్టి ఒక మాల లా కడితే అదే కావ్యం అంటే కన్నులే చూసే లోకాన్ని అక్షరాలతో మనసుకు  కూడా చూపగలిగితే అదే కావ్యం అంటే ముసిరే భావాలు మెదిలే ఆలోచనల సరళి మానవత్వపు విలువలు కలగలిపితే అదే కావ్యం అంటే నా భావాన్ని ఇతలులతో పంచుకుంటే భాష బేధాలు ఏవి నన్ను ఆపలేవు నాలోని ఆలోచనల సౌరభమ్ ఈ అక్షర కూర్పు నవయుగపు సంచలనం భాషలు ఎన్ని ఉన్న అన్నిట్లో చెప్పే భావం ఒక్కటే దాన్ని లోకం లో ఏ శక్తి అడ్డుకోలేదు అది చెప్పడానికే మానస పుత్రికగా ఓ వెన్నెల కొమ్మల వెలుగుచూసింది నా కావ్యం నోట్: ఈ క్రింది లైన్ ను నా సొంత భాష లో వ్రాస్తున్నాను: అది చెప్పడానికే మానస పుత్రికగా ఓ వెన్నెల కొమ్మల వెలుగుచూసింది నా కావ్యం ఊ కెనజ్ మాతెమాతి హుయి చాందేర్  ధ్వాళోసప్ డ్వాళీని వజాళో దిటిచ మారో కవిత ఏ భాషైన భావం ఒక్కటే అని చెప్పడానికే ఇక్కడ నా మాతృభాష ప్రస్తావించడం జరిగింది. తీక్షణంగా గమనించాలని కావాలనే మొదటి పదం తచ్చు-అప్పు గా రాయడం జరిగింది.

మురళి రవం

వేణుగాన మురళి రవం ఆలకించాను నేను  మైమరపించే ఆ రాగం ఎచట నుండి వస్తుందో  నా మనసుని యిట్టె అలుముకుంది  వెదురులో గాలి విన్యాసాలు వీనులవిందు చేసి  మెల్లగా వెనుతిరిగింది, తన కమ్మని స్వరాన్ని నా మదిలో నాటి  వీణ నాదం వినగానే మది పులకించి పోయింది  తంతి మీటుతుంటే మదిలో భావం ఉరకలేసింది  ఒక్కో స్వరం అలా పలకిస్తూ ఉన్నా కుష్మాండ భాండం అది  నన్ను సంమోహితుని చేసి నాలోని తంతిని లాగింది శృతి చేస్తూ 

ఎదురు చూపులు

Image
నీలాల ఆకాశం వైపు చూసా, నవ్వుతున్న నీ బింబం కనిపించింది,  మబ్బుల్లో దాగుడు మూతలు ఆడుతూ బంగరు నేల వైపు చూసా, బీడుగా మారి బీటలువారి తడి ఆరిపోయి గోముగా చినుకును ఆహ్వానిస్తూ పక్కనే ఉన్న మోడుబారిన చెట్టును చూసా, కండ కరిగి ఎముకలే మిగిలిన అస్తిపంజరాన్ని తలపించింది ఆకులన్నీ రాలిపోయినా, చివురులు తొడిగే ఆశతో అది నిటారుగా వసంతం కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంది. ఆశలు ఆశయాల ముందు బాధలు కన్నీళ్ళు అన్ని చిన్నవిగా అనిపించాలి  జీవితం అంటే ఎగుడు దిగుడులు కష్ట సుఖాల మేలి కలయిక అని అడుగు ముందుకు వెయ్యాలి.  ప్రకృతి మనిషికి ఎప్పుడు మేలు చేస్తూనే ఉన్నది,  తనలో ఇమిడి ఉన్న అంశాలతో మనకు హితబోధ చేస్తూ ఉంటుంది 

ప్రేమంటే అంతే మరి:

ప్రేమంటే అంతే మరి: ఇప్పటివరకు ఎరుగని బంధాన్ని కొత్తగా పరిచయం చేస్తుంది ఎన్నడు చూడని ఓ కొత్త ప్రపంచం లో మనల్ని సాదరంగా ఆహ్వానిస్తుంది కన్నుల మాటు  అలికిడిని కళ్ళకు కట్టినట్టు చూపిస్తుంది ఎక్కడ లేని నవలోకాన్ని కళ్ళముందు ఆవిష్కరిస్తుంది కొత్తగా ఉన్న ఇంతకూ మునుపు పరిచయం ఉన్నట్టు అనిపిస్తుంది ఎప్పుడు చూసిన వసివాడని పూదోటలా మనసుని ఉప్పొంగిస్తుంది తనతో పాటు రెక్కలు కట్టి ఊహాలోకం లో విహరింపజేస్తుంది నలుగురికి మంచిని పంచి పెట్టాలని హితబోధ చేస్తుంది

కవ్వించే మనసుగల లలన

Image
నీతో అలా సంద్రం ఒడ్డున నడచిన ఆ క్షణాలకు నీ అల్లరి చేష్టలకు నీ ముద్దు ముద్దు మాటలకు నీ బుంగ మూతి మెలికలు తిరుగుతుంటే కలిగిన ఆతృతకు పులకించిపోయా మది నిండుగా నిన్నే నేను దాచుకున్న నీ జ్ఞాపకాలు రోజు నన్ను ఇలా తడుముతూనే ఉన్నాయి నాకోసమే నువ్వన్నట్టు నీకోసమే నేన్నన్నట్టు ఒకరికొకరం ఓ జట్టుల మేలిగాము ఎవరి కళ్ళు కుట్టాయో  ఎవరి ఈర్శ్య కు లోనయ్యమో నువ్వాదిక్కు  నేనిదిక్కు మధ్యన వచ్చి పడింది చిక్కు అలా మొదలై ఇలా అలలా వెనక్కి వెనక్కి వెనక్కి నిన్ను తలుచుకుని బాదపడని రోజంటూ లేదు ఏడ్చాను ఎందుకో వెక్కి వెక్కి కళ్ళల్లోని కలలు చెదిరి కలత నిదురే పడుతుంటది నువ్వు గుర్తుకు వస్తే

జీవితసత్యం

సూర్యుడు మండుతాడని అందరికి తెలుసు,అలా అని  సూర్యుణ్ణి  వెలివేయ్యలెం చంద్రుడిపై నల్లటి మచ్చలున్నాయని అందరికి తెలుసు, అలా అని చంద్రుణ్ణి వెలివేయ్యలెం మబ్బులు దుమ్ముధూళి అని అందరికి తెలుసు, అలా అని వృష్టిమేఘాన్ని వెలివేయ్యలెం వెలుగు వికటిస్తే మిగిలేది  చీకటి అని అందరికి తెలుసు, అలా అని చీకటిని వెలివేయ్యలెం మనతో పాటుగా ఎదిగే ప్రతి జీవి స్వేచ్చగా బ్రతకాలని కోరుకుంటాం మన చుట్టూ ఏమి జరుగుతున్నా పట్టనట్టు మరి ఎందుకుంటాం కలసికట్టుగా ఓ జట్టుగా ఒకే గూటి గువ్వలుగా బ్రతకమని హితవాక్యాలు ఇస్తూ ఉంటాం కాని చేతల్లో అది చూపించక వెనుదిరిగి వెళ్లి పోతూ ఉంటాం. చెప్పిన మాట చద్ది మూట అని ఎరిగినా  మనం పదేపదే చెప్పి తప్పు చేస్తూ ఉంటాం ఎందుకని డబ్బుకు విలువ ఇచ్చింది మనం అని ఎరిగినా మనం మనకే విలువలు లేవని చాటి చెప్పుకుంటాం ఎందుకని మనిషి ఆశజీవి అని ఆశలే  ఆశయాలకు నాంది అని ఎరిగినా మనం అత్యాశ కు ప్రాకులాడుతాం ఎందుకని మనిషి జీవితం శాశ్వతం కాదని  ఎరిగినా మనం ఆ ప్రాణాన్ని విలువగా చుసుకోము ఎందుకని కామక్రొధమదమొహలొభమాత్సర్యాలు అరిషడ్వర్గాలని అవి ఎక్కువపాళ్ళు మన జీవితం లో ఉండరాదని తెలిసి తెలిసి మనిషి వాటి

కుసుమపరిమళాలు

గాలినై ఉండి ఉంటె నిన్ను క్షణాల్లో చేరి ఉండేవాడినేమో,  కాని నీ ఉచ్చ్వాస నిశ్వాస లో ఓ ఘడియే నిలిచుండే వాడిని నిప్పునై  ఉండి ఉంటె చల్లని మంచువుల్లో హాయిగా నీకు వేడిమి పంచేవాడినేమో ,  కాని నిన్ను చూస్తూ చూస్తూ నీ ఎదుటే కాలి బూడిదై  మిగిలే వాడిని నీరునై ఉండి ఉంటె నీ దాహార్తిని  హరించే వాడినేమో, కాని బాధ కలిగి నీ కన్నిరునై రాలిపోయే వాడిని చెట్టునై ఉండి ఉంటే నా నీడలో నిన్ను సేదతీర్చేవాడినేమో, ఎడాపెడా అడవుల్ని నరికివేస్తె మూగగా రోదించే వాడిని అందుకే మనసున్న మనిషినై పుట్టాను, నీ బాధ పంచుకునే నేస్తాన్నై జనించాను నీ ప్రేమను పొందాలని ఆశగా ఎదురు చూసాను, ఎడబాటు నిన్ను నాకు దూరం చేసింది కానరాని దూరాలకు మనల్ని విడదీసింది నీ జ్ఞాపకాలు నా చెంతనే పథిలంగ ఎప్పటికి చెరిగిపోకుండా ఉన్నాయి కొన్ని ఈ కవితల్లో అక్షర కుసుమాలై పరిమళాన్ని వెదజల్లుతూ ఉన్నాయి ఆకాశం హద్దుగా ఆ మబ్బుల మాటు దాగిన సూర్యునిలా నా ప్రేమని ఎప్పుడు నీపై ప్రసరిస్తూనే ఉంటా నీ జ్ఞాపకాల చిరుజల్లుల్లో ఎప్పటికి తడుస్తూనే ఉంటా... నా భావాలను ఇలా పెరుస్తూనే ఉంటా 

जी भर न जाए

Image
Image Courtesy: Ralf Missal (Picasa) ओ सुनी सुनी सी सुर न जाने कहाँ से आ रही है सुन उसे मेरा मन ख़ुशी के मारे खिल उठा है जी करता है सुनता ही रहूँ उस सुनी अनसुनी सुर को जब तक जी भर न जाए मौसम ही कुछ ऐसा है मतवाला छा गया देखो मौसम रंगीला काले बादल घनघोर हुए अपनी छावनी में मंडराते हुए जी करता है देखता रहूँ इस प्रकृति के नए दौर जब तक जी भर न जाए अचानक सी एक नयी भावना जो मन में ऐसे जागी बुझने का कोई सवाल नहीं उठता कुछ ही क्षणों में ऐसी फैली जी करता है बुलाता रहूँ में तुमको जब तक जी भर न जाए 

నీకై నిరీక్షణ

Image
నే వేసిన ప్రతి అడుగు నీ వైపే కాని నీ జాడ ఎటు లేదు ఎంత దూరం వచ్చానో గురుతే లేదు ఓ సారి వెనక్కి తిరిగి చూద్దామన్న ధ్యాసే లేదు ఎంత దూరం లో ఉన్నవో ఊసే లేదు ఓ సారిలా కాలాన్ని ఇలా శీలల ఉండిపోని నే కన్నా కలలన్ని నాకు ఎదురవ్వని నా ఆలోచన రూపురేఖలు నువ్వే అవ్వని తిరిగి నిన్ను నేను నాలోనే చూసుకొని జోరు వర్షం వచ్చిన తడుస్తూనే ఉన్నాను మండే ఎండలోన నీకై వేచి ఉన్నాను రాతిరి జాబిలితో వెన్నెల కబురంపినాను తిరుగు టపా పంపుతావని ఆశతో ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను నీ జ్ఞాపకం నా మది నిండా సాలెగుడు లా చుట్టుముట్టని నీ వాలు కనులలో ఓ చిరు స్వప్నమై నన్నుండిపోనీ నీ మాటల ప్రవాహం లో ఓ కన్నీటి బొట్టు నేనవని నీ యద లయలో నేను ఓ గుండె చప్పుడవ్వని Image Courtesy: Corey Rich (Picasa)

చూడలనున్నది

రెక్కలు కట్టి ఎగరాలనుంది మనసుకు సుదూర తీరాల వెంబడి గగన తలం తాకి రావాలనున్నది ఈ వింత ఆనందానికి అవధుల్లేకుండా అనంతాలకు వెళ్లి రావాలనున్నది తార తీరం లో ఆ చుక్కల తోడుగా పొద్దు పొడుపులో చల్లని మంచుబిందువుల్లో హాయిగా ఆడాలనున్నది కల్మషం లేని మనసుని నేడు వీణలా  మీటుతున్న నాదం ఏమిటో తెలుసుకోవలనున్నది కన్నుల మాటున సాగే కలల జాడలు వెతకాలనున్నది నీలి నింగిని వీడని మబ్బుల మాల లా ఎప్పటికి ఇలా నిన్ను నా యెదలో నిలపాలనున్నది జాబిలీ చుక్కల సాక్షిగా వెన్నెల కలువల సాక్షిగా మౌనన్ని వీడాలనుంది ఏదో తెలియని పరవశం తో మది ఊగిపోతుంటే నిలకడగా నిలవాలనున్నది నా ఎదుటే ఉన్న ప్రకృతి నేడు నా చెంతకు చిగురించే ఆమనిని  తన వెంట తిస్కోస్తుంటే చూడలనున్నది  

రాగాలాపన

రంగుల రాట్నం రివ్వున రువ్వింది రెప్పలమాటున రేయి చాటున రేతిరి నిండింది రాగాలాపన రంగుల హరివిల్లై విరిసింది ఎన్ని "రా"లైన  వత్సరాలైన  నీ రాకకై మేన రంగరించి తెచ్చానే గలగల ఏటి గోల లో గమ్మత్తుగా గజిబిజిగా గాల్లో తేలి గులాబి రేకు గుబాలిస్తుందే గాయం నా యదకు చేసి గాయబ్ ఐనావె ఎన్ని "గా"లైన పిల్లగాలిలా నిన్ను వెంబడిస్తూ ఉంటానే  లేత లావణ్య సల్లలిత లలన లాగి నా మనసుని లేలేతగా లాలించి లఘుస్నేహం చేస్తివే ఎన్ని "లా"లైన నీల ఎవ్వరిని లాలించలేదే పారే ప్రతి పిల్లవాగులో ప్రేమగా నిన్ను పిలిచానే పలకరించక పెలవగా పలికావే ఎన్ని "ప"లైన  విన్నపాలైన  పూచే ప్రతి పువ్వుతో పంపానే నన్ను నేనుగానే నిలవని నింగి నేల నిప్పుల నావలో నదిని నేడు అలవోకగా దాటని ఎన్ని "న"లైన   ఎన్ని నాళ్ళు ఐన నాలోని నేను నీకోసం నేను  

గుప్పెడంత కూడా లేని గుండె

గుప్పెడంత కూడా లేని గుండెలో ఇమిడి దాగున్న భావాల ప్రవాహం సంద్రం కన్నా లోతైనది నిట్టూర్పులు నిస్సహాయత కోరే మనసు లోని ఆలోచనలు అలా నింగి కన్నా ఎత్తైనది భారమే లేని అతి తేలికైన అక్షరాలే ఏర్చి కుర్చీ భావమై జనించే వేళా ఆ అక్షరానికి వెలకట్టలేనిది గుండె ఐన ఏదో నాటికి ఆగిపోతుంది , ఎగసే అల అమావాస్యకో పున్నమికో పురోగమన తిరోగమనం అవుతుంది మది లోని భావాలు కొన్ని సార్లు ఒకే ల ఉండవు, కవితపు అక్షరాలూ మాత్రం చూసే వారి మదిలో శిలక్షరాలై ఎన్నటికి నిలిచిపోతుంది జీవితం అనే కుంచె నుండి జాలువారే ప్రతి ఘట్టం ఓ రంగు అనుకుంటే , ఆ రంగుల కలయిక తో ఓ జీవన చిత్రం ప్రాణం పోసుకుంటూ ఎదురు పడుతుంది అక్షరాలూ చిన్నవే ఐన కవిత చిన్నదే ఐన భావం ఎంతో పెద్దది కలకాలం నిలిచి ఉంటది. 

Over the Hills and Valleys

Image
The Loco chugging over those Tracks Sends a wave of thrill and Happiness Which brings the Near and Dear Closer The hawker sounds cheerful and Clear With Green Lantern in his hands Guardman and Cabinman exchange Semaphores Ahead Comes the Station with lot passengers parting to their Destinations And lo the Bridge makes Rumbling Sounds With People inside, sitting as the heart Pounds Over the Hills and Valleys, The Tunnels and Quarries The Curves and Straights, The Bends and the Shunts It's really the lifeline transporting frieghts and Passengers Saluting to their Stride in making Railways the Important link in all Conditions Dedicated to INDIAN RAILWAYS Image Courtesy:  Arjun Singh WAP 4 22544 hauled Gomti Express from Lucknow rounds the curve near Indraprasta Thermal Power Station. Ashwin Rao WCAM3 hauled  Chchatrapati Shivaji Terminus Mumbai Bhusaval Passenger with up the Thull Ghats.

నీ ప్రేమలో ...

శ్రీకాకుళం లో మన ప్రేమకు శ్రీకారం చుట్టలనుకున్న విజయనగరం లో మన ప్రేమపు విజయ బావుటా ఎగుర వెయ్యలనుకున్న విశాఖపట్నం లో మన ప్రేమపు వైశాఖాన్ని చవి చూడాలనుకున్న తూర్పు గోదావరి ఒడ్డున నువ్వు పశ్చిమ గోదావరి ఒడ్డున నేను గోదారమ్మ ఉరకలై ఉందాం అన్నావు కృష్ణ మ్మా ఒరవడిలో ఒకరికొకరం సాక్షిగా ఉందాం అన్నావు రంగారెడ్డి నుండి హైదరాబాద్ దాక ప్రేమ పరుగులు పెట్టించావు గుంటూరు మిరపంత ఘాటు ప్రేమ మనది అంటూనే కన్నీళ్ళు తెప్పించావు నిర్మలమైన ప్రేమలో ప్రకాశి స్తామని పలికావు నెల్లూరు నడిబొడ్డున నెలవంకల నా ముందు నిలిచావు చిత్తూరు లో నిన్నెంత చిత్తుగా ప్రేమిస్తున్నానో అర్ధమయ్యింది చిగురించిన ప్రేమ కోవెల గ(క)డప దాటి లోనికి పరుగులు తీసింది అనంతమైన మన ప్రేమను ఆస్వాదించాలని  అనంతపూర్ పయనమయ్యింది నా మనసు కర్నూల్ కాకపొతే మహబూబ్నగర్ లో నైన నిన్ను నా దరికి పిలవలనుకున్న నల్గొండ లో నీకోసం నాలుగు రోజులు వేచి చూడాలనుకున్న మెదక్ లో నీ చేతికి మైదాకు (గోరింటాకు) పూయమన్నావు వరంగల్ లో నా మీద ప్రేమతో ఒరిగిపోయావు కరీంనగర్ , ఆదిలాబాద్ , ఖమ్మం చూసొద్దాం అని చెప్పిన నువ్వు అది మరి నిజమో అబద్దమొ తే

దాపరికాలు

జాబిలీ కాంతుల్లో నిన్ను నేను కనుగొన్నాను వెన్నెల మాటు చీకటిలో నిన్ను నేను కనుగొన్నాను ఉదయించే సూర్యుని బదులుగా నిదురలేపే రాగం లో నీ పిలుపు విన్నాను ఉదాయాస్త సంగమం లో అలల ఒడ్డున వీచే గాలిలో నువ్వే నన్ను తాకావు ఎ కాలమైన నిన్నే చూస్తున్న, ఎవరిని కలిసిన నిన్ను కలిసినంత ఏ రాగాలాపనలోన నీ స్వరమే పలుకుతున్నంత మైమరిచిపోయాన నీ ప్రేమలో నాకే తెలియకుండా ఆసాంతం నువ్వే నువ్వే అది దాపరికాలు కాకుండా 

मेरी दिलासा

Image
Image Courtesy: iStock Photo आ रही हो यादों में हमेशा मेरी दिल दुखा कर तुम यों चली वापस ले आना बहारा गुलशनों का पिक मयूर भंवर और मृग का अरमान नए उमंग नयी सितारों का खेल देख हमें दांग रह जाए अनोखा है यह मेल बरसों पहले अनजाने में हुयी एक हादसा आजा अब और रूखे कैसे मेरी दिलासा 

ప్రేమే ఔనేమో

Image
వర్షించె ప్రతి చినుకు బిందువు పుడమిపై మెఘం చూపించెది ప్రేమే  ఐతే, నాకు నీ మీద కలిగింది ప్రేమే ఔనేమో జ్వలించె ప్రతి సుర్యుని కిరణం ఇలపై భానుడి ప్రతాపం ప్రేమే ఐతే, నాకు నీ మీద కలిగింది ప్రేమే ఔనేమో జాబిల్లి కొసం వేచి ఉన్డి వికసించే కలువభామ మధ్య కలహం ప్రెమే ఐతే,నాకు నీ మీద కలిగింది ప్రేమే ఔనేమో నింగి అంచుల్ని తాకాలని కదలి చెసే ప్రయత్నం ప్రెమే ఐతే, నాకు నీ మీద కలిగింది ప్రేమే ఔనేమో విరబూసే పువ్వులు ఆమనిని పిలిచె ప్రయత్నం ప్రేమే ఐతే, నాకు నీ మీద కలిగింది ప్రెమే ఔనేమో

ప్రకృతి అందాలు

Image
Image Courtesy: Ralf Missal (Picasa) ఇసుక  రేణువులు  ముళ్ళ  పొదలు  మరుద్యానములు  వడగాల్పులు , మంచు తూఫాను  వడగళ్ళు  మంచుకొండలు  హిమశంఖాలు శృంఖలాలు వర్షపు ఈదురు గాలులు చివురించే ఆకులపై ముత్యపు చినుకు ప్రతిబింబాలు దట్టమైన పొదలు విశాల వృక్షాలు , రంగురంగుల పువ్వులు , పారే పిల్ల వాగులు ఏరులు సెలయేళ్ళు నదులు జలపాతాలు నిప్పు కణికెలు కుంపటి సెలయేళ్ళు దట్టమైన పొగలు రాళ్ళూ రప్పలు ప్రకృతి కుంచె నుండి జాలువారిన  రంగు రంగుల హరివిల్లు ఇంతటి వైవిధ్యం ఉన్న కలసికట్టుగానే మెలిగే ప్రకృతి సోయగాలు కాని మనిషికి మనిషికి మనసుకు మనసుకు ఎందుకీ ఆర్భాటాలు అన్నిటిని ఎరిగిన ఒకరిని ఒకరు అర్ధం చేసుకోలేని వ్యత్యాసాలు కలసి కట్టుగానే ఉండాలని ప్రకృతి పాఠం నేర్పిన నేర్వని వైనాలు

ଜଗନ୍ନାଥ ରଥଯାତ୍ରା

Image
  ପୁରୀ  ଜଗନ୍ନାଥ ରଥଯାତ୍ରା

ఎందుకనో

Image
Image Courtesy : Ralf Missal  (Picasa ) రాతి గుండెనైన కరిగించి ప్రేమామృతం కురిపించే కన్నుల్లో కన్నీటి ధారలు ఉప్పొంగెను ఎందుకనో  వెన్నెల అందాలు చూడాలంటే రేయిని ఆశ్రయించాలి ఎందుకనో సూర్య రాష్మికి కడగల్లు వడగల్లై కురియును ఎందుకనో  చిమ్మ చీకట్లు తరిమేసే భాను కిరణాలకు గ్రహణం ఎందుకనో  ధవళ కాంతులీనే జాబిల్లి వెన్నెల చంద్రునికి ఆ నల్లని మచ్చలు ఎందుకనో  మబ్బుల మాటున చల్లని గాలి తుంపర్లు మంచు బిందువులై రాలేను ఎందుకనో 

విలువలు

కంటిపపకు  కన్నీటి  విలువ తెలుసు కనుకనే మనసు వికలం అయితేనే కన్నీళ్లు కారుస్తుంది  హృదయానికి ప్రేమ విలువ తెలుసు కనుకనే ప్రేమించే మనిషి దూరం ఐతే లయ తప్పుతుంది స్నేహానికి మనిషి విలువ తెలుసు కనుకనే ఆదరించే వాళ్ళు దూరం ఐతే విలవిలాడిపోతుంది 

సంబంధాలు

Image
కాస్త తీరిక దొరికినపుడు సరేలే అని న్యూస్పేపర్ తిప్పి చూస్తె ఏముంది చెప్పుకోవడానికి అన్నట్టు రాజకీయాల మాటున చదరంగపు పావులు.. సన్నగిల్లుతున్న సంబంధాల పెడబొబ్బలు, మనిషి ప్రాణానికి ప్రాణం అయ్యి కూర్చున్న డబ్బు ఉత్థాన పతనాల కథ కమామిషు. ఇంతకూ మునుపు సంబంధికుల మధ్య సంబంధం ఎలా ఉండేదంటే ఒకరినొకరు ఎలా అర్ధం చేసుకునే వారంటే పెళ్లి ఐన పేరంటం ఐన అసలు వాళ్ళకంటే వీళ్ళ హడావిడి ఎక్కువగా ఉండేది. అన్న తమ్ముళ్ళ మధ్య అనుబంధాలు అన్న చెల్లెలా మధ్య వాత్సల్యాలు ఇలా ఎటు చూసిన ఆప్యాయతల నడుమ సాగే భాంధవ్యం గోచరిస్తూ ఉండేది. మొన్నీమధ్య మా వూరేల్లినపుడు మా మామ్మ ఒక్క విషయం చెప్పింది అది నా మనసులో ఎంత లోతుగా పాతుకు పోయిందో  మాటల్లో చెప్పలెను. ఈ మధ్యకాలం లో అమ్మ నాన్న లను  చులకన చేసి, వాళ్ళకు నచ్చింది చెయ్యకుండా , అమ్మ నాన్నలను బాధ పెడుతూ ఉన్న సంగతులు ఎక్కడో అక్కడ మనకి వార్తల్లో వస్తూనే వుంటాయి. ఆవిడ ఎం చెప్పారంటే .. " మనం ఎక్కడికైనా వెళ్ళితే ఎవరో ఒకరు మన కంట పడుతారు , వాళ్ళని పరిచయం చేసుకునే క్రమం లో పేరు గోత్రం అడగటం పరిపాటి అల అడిగినపుడు మన గోత్రం వాడైతే  అన్నయ్య అనో మన కన్నా వయసు లో పెద్ద ఉంటె బాబాయి అనో

చిన్ని కవిత

 నిన్నటిదాకా  నిన్ను  నేను  వలచ  నీ  మధురమైన  జ్ఞాపకాలను  తలిచ  మనసాగాలేక  నిన్నోకసారి  పిలిచా  నా  హృదయాన్ని  ప్రేమ మందిరంల మలిచ  నీ తలపులలో  నన్నే నేను మరిచ ఆకాశ వీధుల్లో పక్షిని విహరించ 

Doctor's Day Special

Image
Doctors are the life-savers and are really the god-like people, who work for the well-being of all equally. On this Doctor's Day, I would like to wish all Doctor Fraternity and all the Surgeons who have put all their effort in making the world pain-free and suffering-free. Doctors need not to be very much serious in their profession; a doctor has to be friendly with every patient whom he/she attends and should make the patient , even who is suffering from a life-threatening disease, believe that he will live on and, should impart a kind of motivation that the patient can live with a smile on his face. I respect Doctors, and coming to the point, I am the person, who visits a doctor rarely; the last time I visited a doctor for consultation is somewhere in 2011. But even then Doctors are live saving army men. They are god-like amongst people. Here I quote the Dhanvantari Mantra: "शरीरे जर्जरीभूते व्यIधिग्रस्ते कलेबरे. औषधं जाह्नवीतोयं वैद्यो नराय्णो हरिः." When a

ప్రకృతి సోయగాలు

Image
Image Courtesy: Patrice Sery (Picasa)  Image Courtesy: Kelly De Lay (Picasa) పూల పరిమళాలు తన వెంట తెచ్చే ఆమనిని ఆస్వాదించాలంటే ఉన్న సమయం చాల తక్కువ చిటపట చినుకుల అందేలా రవళి తో తన్మయత్వం తెచ్చే వర్ష కాలానికి వ్యవధి తక్కువ లేలేత కుసుమాలు వన్నెల రామ చిలకలు చిన్నారి చిందులు చూడాలంటే మక్కువ ఎడారి లో వర్షం పడితే వింత. భావం అర్దమయ్యేది మేధాకైతే స్పందన హృదయం లో తెలుస్తుంది హృదయానికి తెలిసిన వెంటనే ఏ సంబంధం లేని కన్నులనుండి దారాలు గా కన్నీరు రాలుతుంది మనసుని ఆహ్లాదపరిచే ఆమని కి నిడివి తక్కువ ఐన చూసే కన్నులకు పండుగ అవుతుంది రెక్కల సీత కోక చిలుక తన వెంట ఆకాశం లో రంగుల్ని పోగేసి చీర చుట్టుకున్నట్టు వెన్నెల అందాలు కంటికే కలత తెచ్చి పెట్టె చీకటికే పరిమితమై సొంతమైనట్టు గాలికి తనతో పాటు రెక్కలు తొడిగి కొత్త ప్రదేశాలకు వెళ్లినట్టు మనసు మమత ఆప్యాయత రంగరించి రంగుల హరివిల్లు ఆకాశ వీధిలో ప్రకాశిస్తుంది వెండి వెన్నెల మాటున నిండు జాబిలీ మబ్బులతో దాగుడు మూతలు ఆడుతుంది వేల చుక్కల సాక్షిగా తన కఠోర స్వభావం విడిచిపెట్టి  తిమిరం ఉషోదయం  అవుతుంది  

కవితంటే :

సుందర సుమనోహర సునిశిత భావాలంకృత పదబంధం అది ఎలా ఉన్న దానిలోని అంతరాత్మ మన అంతరాలను చెరిపి వేసే ఓ అక్షర వాహిని మదిలోని భావాలను కట్టడి చేసి ఓ దారిలో పెట్టె ఆనకట్ట భావాలను ఏర్చి కూర్చి సమతుల్యత కలిగించే అక్షర నిధి మదిలోని ఆలోచనలన్నీ కలగలిపి మాటల్లో చెప్పలేని దాన్ని పలకరించే పెన్నిధి ఎన్ని జనమలైన తరిగిపోని ఎంత లోతుగా ఉన్న మదిలో తేలే కమ్మని మృదు తరంగిణి మనిషి మస్తిష్కం నుండి వెలువడే భావ తరంగ ధ్వని మూగాగానైన తన భాషను ఇతరులతో పలికించే స్వరాల హరివిల్లు అన్ని కాలాలకు వసివాడని ఓ కమ్మని అనుభూతి అన్ని కాలాల్లో ఒకేలా ఉండే ఓ అపురూప భావాల ఝరి ఎంతటి బాధనైన తనలో ఇనుమదిమ్పచెసె ఓ రాగాలాపన భావాల మంజరి ఎలాంటి భావాన్నైనా అలవోకగా పలకించే అలివేణి ఆణిముత్యం 

ముసుగు

కన్నులు మూసి మనసు ద్వారం తెరిచి లోపల  తొంగి చూసా కన్నులు చూసింది చూసినట్టే ఉన్న ఆ కొలను లో బాదతాప్త అశ్రువులు పొంగి పొర్లుతున్నాయి ఏవో ఆలోచనలు ముసిరి గొంతుచించుకుని అరచిన వినపడలేదు ఆ ఆలోచనల మాటున ఏదో ఆవరించినట్లు ఉంది మనసంతా కాకవికలమౌతు ఉంది ముసుగు లో బయటకు లబ్ డబ్ మంటూ  లయబద్దంగా వినిపించే హృదయ స్పందన లోలోపల మాత్రం లయ తప్పింది ఏదో తెలియని వెలితి ప్రస్ఫూటముగా కానవస్తుంది. కోయిల కూస్తూ ఉన్న స్పందన కరువయ్యింది వసంత మాసం ప్రకృతి ఐతే తెచ్చింది కాని మనసుకి మాత్రం గ్రీష్మ ఋతువే అన్నట్టు విలవిల్లాడుతుంది ఆ తాపం మాటున ఏదో తెలియని గాయం రేగుతున్నట్టు ఉంది మనసంతా కాకవికలమౌతు ఉంది ముసుగు లో ఏదో దక్కి దక్కకుండా చిక్కి చిక్కకుండా వెక్కిరించి వెళ్లినట్టు మనసు వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తుంది నాకు అది తెలుస్తూనే ఉంది ఆ తాపం ఆ విరహం ఆ తడి కన్నుల ఆరాటం లోలోపల మోమాటం వెన్నెల వేడిమి లో ఎండా చలి కాస్తున్నట్టు ఏవో తారుమారు ఆలోచనలతో మనసు మనసులో లేదు ఆ వైపరీత్యాల మాటున ఏదో వ్యాకులత దాగి ఉన్నట్టు ఉంది మనసంతా కాకవికలమౌతు ఉంది ముసుగు లో 

క'వనం'

  అలా ఒక సారి నేను ఈ వనములో అడుగుపెట్టా  నా భావాలను తన వేరులుగా మలిచి నిటారుగా  ఎదిగి ఒదిగిన కవి'తరువుల్ని' చూసి తన్మయత్వం తో మురిసిపోయా    నా భావాలు ఇందులో అలరారుతూ అలుపెరుగక ఊయలూగుతూ  ఆ కమ్మని నీడలో సేదతీరుతు  పలకరిస్తున్న మీ అందరికి  ఆరేళ్ళుగా మీ ఆదరాభిమానాలు చొరగొంటున్న ఈ కావ్యలఝారి ని  ఆశిర్వదిస్తునందుకు పేరు పేరున అందరికి నమః సుమాంజలి 

యశోద-కృష్ణ

మిక్కిలి కోపము అటు పిమ్మట శాంతం ఇలా నవరసంబుల సమ్మేళిత పీతవసన ప్రియ బాంధవుడు గోపికల నాయన మనోహరుండు శ్రీ కృష్ణ పరమాత్మగున్ ఇచ్చిన మాటను చేసిన బాసను మరువకన్ వెలసి వచ్చినాడు  నాడు వసుదేవుని తో కాళింది కడలిలో మమేమకమై తన రాక తో బృందావనం వేల రెట్లు ప్రజ్వలోజ్వాల కాంతులీనుతూ మురిసెన్ లొకాలొకముల్ కాంతిని విరజిమ్ముతూ నాయనానందకరమగున్ ఆ బాలున్ని కాన వచ్చెన్ గొల్లభామల్ ఇదేట్లున్నను వెన్నలు చిలికి వన్నెల రాగం లో పిల్లనగ్రోవి తో రాగాలాపన చెయ్యుచుండేన్ పుట్టింది దేవకీ మాత ఎచటో పెరిగింది యశోదమ్మ  చెంత అలరారే శిఖిపించము వెన్నలు చిలికిన కొంటె పనేమీ చేసినను ముద్దు మురిపెం తో మన్ననలు పొందేన్ యశస్సులు కూడగాట్టేన్ చూడరే అది ఏమి చిత్ర విచిత్రమో గాని కాళింది ఒడ్డున బృందావని లో గోపిక మనః చోరుడు అనంత లోకాల పాలిటి సుఖఃదుఖః సమానశీలుడు మన ఎదుటే తిరిగిన ఆ గోపిలోలుడు గోపబాలుడు గోవిందుడు 

వేచి ఉన్న

నా ఎదుటే ఇన్నాళ్ళు ఉన్నావు మరి నన్నెందుకు  విడిచి  వెళ్ళాలని అనిపించింది? నిన్నాపే  ధైర్యం నాలోలేకన లేక నీ కోసం నేను నిన్ను వెతుక్కుంటూ వస్తాననా ? ఎడారిలో మంచు బిందువులు సేకరించాలని చూసా నేను కాని ఇసుక రేణువు మధ్యలో ఇరుక్కుపోయా నీ కోసం జాబిలి చల్లదనాన్ని వెంట పెట్టుకొస్తే వెంటనే సూర్య రశ్మికి వేడెక్కి నా ఎదనే కాల్చి వేసాయి నీ మౌనన్ని అర్ధం చేసుకున్న నీ ఆరాటం ఏమిటో కనుగొన్న కాని మనసు మాట ఎన్నటికి వినలేక పోయా అందేల సవ్వడిని ఆస్వాదించ నీ రాక ని గమనించి ఓ వాసంతమ మరలి రా నా వాకిట్లోకి నవ్వులనే పుష్పాలతో అలంకరించి గుండెల కొలను నుండి నీకోసం వేచి ఉన్న చూడు నిండు జాబిల్లి వెలుగుల కోసం కలువ భామ వేచి చూస్తున్నట్టు  

ఆ ప్రాణం నువ్వే

నిన్ను వర్ణించాలని ఎంతో తపన పడ్డాను నిన్నెంతగా ఆరాదిస్తున్ననో నీకు తెలపాలనుకున్నాను నిన్ను నా మదిలో ఎప్పటిలాగే నిలుపుకున్నాను భావాల కెరటం ఈదాలని తాపత్రయపడ్డాను తీరా ఇప్పుడు వర్ణి ద్దామంటే భావాల సుడి లో నా అక్షరాలన్నీ చిక్కుకుని అందని తీరాలకు ఎగిరిపోయి రెండే రెండు అక్షరాలూ ఇలా మిగిలాయి నా ఊహల్లో నిన్ను తలుచుకుని రాసుకున్న ఈ కవిత్వాన్ని చూసి మది పులకించిపోయింది కాని భావం లేని నా కవిత కి ప్రాణం ఒక్కటే తక్కువయ్యింది ఎందుకంటే ఆ ప్రాణం నువ్వే కాబట్టి 

నీవైపే

అల్లంత దూరం లో వేచి చూస్తున్న నన్ను ఏదో రాగం ఇలా కమ్మేసింది కారుమబ్బులు వచ్చి సూర్యున్ని కమ్ముతున్నట్టు వడి వడిగా అడుగులేస్తూ వెళ్తున్న నాకు ఏదో తరాస పడట్టు నీవైపే లాగుతుంది ఎక్కడినుండి వస్తుందో తెలియదు కాని ఈ వసంత మాసం నన్ను తనలో లీనం చేసుకుని పరవసిస్తున్నట్టు రెపరెపలాడుతూ ఎగురుతున్న గాలిపటమై నీ చెంతకు రానా ఓ చెలి నా లోని భావాలు కూడగాలిపి నీకోసమని ఓ సుమధుర కావ్యాలంకరణ చెయ్యన ఓ చెలి నిండు హృదయం లో నిగుడితమై ఉన్న నా ప్రేమను నేనెట్ల నీతో చెప్పేది అందుకని నీకోసమని నిన్ను ఇందులో పోల్చుకుంటూ రాసుకున్న కావ్యం ఇది 

ఏమని చెప్పాలి

వేకువే ఎరుగని చీకటితో ఏమని చెప్పగలం : నీ ఎదుటే వేలుగుందంటే అది చూడలేదు నడకే తెలియని పసి మనసుని ఏమని చెప్పగలం: నీ ఎదుటే నడుస్తున్న అది నడవలేదు మంచి తెలియని వారికి ఏమని చెప్పగలం: నీ ఎదుటే మంచి చేసిన నమ్మేటట్టు లేడు మనసుకి తెలిసిన కల కళ్ళలో కనురెప్పల మాటున మొదలవుతుంది: అది నాలోని ఆలోచనల సరళి అంటే నమ్మేవాళ్ళు చాల అరుదు , నా లోని ఇన్ని భావాలు ఇంకి పోకుండా ఇలా పైకి తెలుతున్నయంటే నాకే తెలియని ఇన్ని ఆలోచనల నడుమ నేనిన్నినాళ్ళు నాకే తెలియని ఓ ప్రపంచం లో గోముగా నిద్రించి ఉన్నానా అని అనిపిస్తుంది 

వనజ వనమాలి

మంచుకొండలపై  అలరారుతున్న  మంచు బిందువుల సాక్షిగా  ఎడారి లో కనులవిందు చేసే మరుద్యానం సాక్షిగా  మబ్బుల హృదయం కరిగి  రాలే ముత్యపు  చినుకుల  సాక్షిగా వెండి  జాబిలీ లో ఇమిడిన ధవల కాంతుల సాక్షిగా  మనిషిలో నిగుడమైన  నవరసాల సాక్షిగా  జలపాతం లో దాగి ఉన్న హోరు సాక్షిగా  ప్రకృతి  పూదోట కు వనజ వనమాలిని అలుపె ఎరగక పయనిస్తున్న బాటసారిని భావాల అలలను తాకి ఉవ్వెత్తున ఎగసే కడలి కెరటాన్ని 

Definition of Life

Life: A Bundle of Happiness Life: A Bundle of Hopes Life: A Bundle of Sweet Memories Life: A Bundle of Serene Thoughts

ఆశల కిరణం

Image
ఇమేజ్ కర్టసీ: అల్లన్ కబ్రెర (పికాస) Image Courtesy: Allan Cabrera (Picasa)   ఎప్పుడైతే నీ మనసు కాకవికాలం అవుతుందో ఎప్పుడైతే మోడువారిన చెట్టులా నీలోని దాగి ఉన్న మెరుపు నిర్వీర్యం అవ్వుతుందో ఎప్పుడైతే నిన్ను అన్ని వైపులా నిరాశ నిశ్ప్రుహలు కబలించి వేస్తాయో ఎప్పుడైతే నీ కంటికి చీకటి తప్ప వేరేది ఏది కనబడలేదో ఎప్పుడైతే నిన్ను నువ్వే అర్ధం చేసుకోలేదో అప్పుడు మేఘం కమ్మిన ఆ చిరు చీకటిని చీల్చుకుంటూ నీ దరికి ఓ ఆశల కిరణం నిన్ను వెతుక్కుంటూ వస్తుంది ఎప్పుడైతే నీకు నీపైనే నమ్మకం పోతుందో ఎప్పుడైతే నీ స్వరం నీకే వినపడదో ఎప్పుడైతే నిండు కుండలాంటి నీ గుండెలో ప్రేమ తడి ఆవిరైపోతుందో ఎప్పుడైతే నీ గుండె చప్పుళ్ళ అలికిడి నిన్ను తరుముకోస్తుందో ఎప్పుడైతే నిన్ను నువ్వు అర్ధం చేసుకోలేదో అప్పుడు మేఘం కమ్మిన ఆ చిరు చీకటిని చీల్చుకుంటూ నీ దరికి ఓ ఆశల కిరణం నిన్ను వెతుక్కుంటూ వస్తుంది  

నిఖార్సైన ప్రేమ

Image
ఇమేజ్ కర్టసీ : అమన్ అనురాజ్ (పికాస) నిఖార్సైన నిజమైన ప్రేమ కు నిర్వచనం ఏది? అది స్వచ్చమైన అమ్మ ప్రేమ లో విరబూస్తుంది వెన్నెల వెలుగులు జిలుగులై మెరుస్తూ ఉన్న చంటి పాప కన్నుల్లో ప్రతిబింబిస్తుంది కనుల కొలను లో జ్ఞాపకాల దొంతెరాల మాటున కలల పొదకు పారే తీపి జ్ఞాపకం చిటపట చినుకుల్లో తడిసిన పుడమి తల్లి మమతల పోట్టిలలో పెరిగే మొక్కకు ఉపిరులన్దించె ఓ వరం పుడమి తల్లి కడుపును చీల్చుకు పుట్టే ప్రతి మొక్కలో తన అపారమైన శక్తి దాగి ఉంది ప్రతి సంద్రపు అలల మాటు రేగే ఓ ఉద్విఘ్న భరితమైన మంత్రం ఈ ప్రేమంటే  

Wings of Thoughts

Image
Image Courtesy: Alex Koloskov (Picasa) If thoughts get wings, they fly out of the brains and make creativity get a long life If thoughts get wings, they make every impossible things possible If thoughts get wings, they penetrate you from all directions and give a halo of virtue Preserve your thoughts they are very much valuable and reach out for skies as a bird and fly to your destination easily without any hurdles or breaks or Brakes.

కవితల తోరణం కవితలతో రణం

నేను నవ్వినపుడు నా నవ్వును నీతోనే పంచుకున్నాను నాకు బాధకలిగిన క్షణం నీ ఒడిలోనే బాధను తెలుపుకున్నాను నీతో నా ప్రతి సంతోషం పంచుకుని ఆనందించాను నా ప్రతి భావాన్ని నువ్వు అర్ధం చేసుకుని అంతే ఓర్పుతో నా భావాల్ని నీవిగా నీలోనే దాచుకున్నావ్ నా ప్రతి అడుగులో అడుగులేస్తూ వస్తున్నా నిన్ను ఈ ఆరేళ్ళుగా అక్కున చేర్చుకున్నాను అందుకే నా భావలన్నిటిని ఎంతో పతిలంగా దాచుకున్న నువ్వంటే నాకెంతో ప్రీతి వెన్నెల వానలు చిలికిన జాబిలీ తరిగి పోదు అలానే నా ఈ భావాలోచన ఎన్నటికి కరిగిపోదు నా భావాలను అక్షరాల రూపం ఇచ్చి ఉంచుతున్న నీకు ఆ అక్షరాల పూలనే ఓ మాల లా పేర్చి అభివాదం చేస్తున్న నాలోని ఈ భావావేశాన్ని తట్టుకునే స్తోమత నీలోనే నిగుడి ఉందని తెలిసి పులకించిపొయాను అందుకే నిన్ను నేను ఎన్నటికి మరిచిపోను, నా ఆలోచనకి సారుప్యత ఇచ్చిన కావ్యమాలిక నా "కావ్యాంజలి" అంతర్జాల దైనందిని కి నేను ఎప్పటికి నా నవరసాలు చిలికిన పంచభక్ష్య పరమాన్నం లాటి కవితల తో అభిషేకం చేస్తూనే ఉంటా నోట్: నా బ్లాగ్ ని మానవీయ కోణం లో ఆవిష్కరిస్తూ రాసిన కావ్యం ఇది 

అలకనంద

Image
Image Courtesy: Jason Jakober, Picasa నీ మనసు ఘన మంచు దిమ్మనుండి పారే సెలయేరు అవ్వడానికి ఐదేళ్ళు పట్టింది నీ ప్రేమ ప్రవాహం లో ఇద్దరం మునకలేసి పదేళ్ళు దాటింది నీ మనసు లో నాపై నిష్కల్మషమైన ప్రేమ దాగుంది అని తెలియడానికి ఇంకో ఐదేళ్ళు పట్టింది ఈ పదేళ్ళలో మన మధ్య చిగురించిన ప్రేమపు ఏటి పాయ మండుటెండను తట్టుకోలేక ఆవిరి గా మారింది ఈ రెండేళ్లుగా ఆ మబ్బుల్లో దాగున్న ఆవిరి చినుకు రూపం దాల్చి నన్ను చేరాలని ఆశ తో ఎదురు చూసా పన్నెండేళ్ళ మన ప్రేమ లో నవ్వులు, కేరింతలు, ఆశలు, అడియాసలు, ఏడ్పులు తిట్లు అన్ని సమపాళ్ళలో ఉన్న మనం నడిచిన దారిలో గులాబి రేకులు, సంద్రం కెరటాలు, నవ్వుల సుమ మాలికలు అన్ని ఉన్నాయి వాటినే మన ఈ పన్నెండేళ్ళ ప్రేమకు అంకితమిస్తూ ఎప్పటికి నిన్ను తలుచుకుంటూ ఇలా కవితలు పేర్చాను నీ తీరానికి నువ్వు బలవంతాన చేరుకున్నావు నన్ను మాత్రం ఇక్కడ ఒంటరిగానే వదిలేసావ్ ఐన ఇన్నాళ్ళ మన ప్రేమ ను గౌరవిస్తు నీ నిర్ణయాన్ని కాదనలేదు, ప్రేమను చంపుకోవడానికి నేనేమి పిరికి వాడిని కాదు నిన్ను మరిచిపోతానేమో కాని నా ప్రేమను ఇలా వల్లెవేస్తూ ఉంటాను నీ ప్రేమపు మాధుర్యం లో స్నేహానికి విలువ ఇచ్చి ప్రేమకు

ఉంది

చినుకులు పడుతూ ఉంటె మనసార తడవాలనుంది చిగురాకులు గాలికి తొణికిసలాడుతుంటే వాటిల గాలి ఊయల ఊగాలనుంది కడలి ఒడ్డున ఇసుక తెన్నేలతో ఓ గూడు కట్టలనుంది సంద్రం లో ఎగిసే అలలా ఆకాశాన్ని ముద్దాడాలనుంది ఆకాశం లో స్వేచ్చగా ఎగిరే గాలిపటం అవ్వలనుంది ఎ హద్దులు లేని ప్రపంచం లోకి దూసుకేల్లలనుంది నిండు గోదారిలా ఉరకలు వెయ్యలనుంది నిండు మనసుతో ఆర్ద్రత కలిగిన కళ్ళలో కన్నీరు అవ్వలనుంది చిట్టి పాపల బోసి నవ్వుల్లో ఎప్పటికి నిలవాలనుంది ఆ జలపాతం లా కట్టలు తెంచుకు పారాలనుంది ఆ అగ్ని అంత స్వచ్చంగా మేలిమి బంగారు వర్ణం ల మేరవాలనుంది పారే సెలయేటి రాగం లో గొంతు కలపాలనుంది అడ్డు అదుపులేని గాలిలా గిరికీలు కొట్టలనుంది నీలాల నింగి అంచులు తాకి మబ్బులపై విహరించాలనుంది చిన్నారి పాప ను తాకే తోలి తొలకరి జల్లు కావాలనుంది కన్నులు మిరుమిట్లు గొలిపే హరివిల్లు కావాలనుంది కన్నులలో పుట్టి పెరిగి కలతను తరిమేసే చిరు స్వప్నమై మెదలాలనుంది పుడమి తల్లి ఋణం తీర్చుకోవాలనుంది  

మైమరపు

ఊహలకే అందని ఓ మెరుపు ఇలా నా దరికి చేరుకుంటే సన్నగా వీస్తున్న గాలి నా మదినిలా మీటుతూ ఉంటె వెన్నెల కాంతుల్లో మనసు లీనమై ఎటో పయనిస్తూ ఉంటె కార్చిచ్చు కూడా నిప్పుల కుంపటి వదిలి పొగగా మారి ఆ మబ్బుల్లో కలిసిపొద ? ఎప్పుడు లేని ఏదో కమ్మని స్వరమొకటి నన్ను మైమరిపిస్తుంది తన వెంటే రమ్మని నన్ను ఉసిగొలుపుతు ఉంది వాన వెంట ఉరుములు మెరుపులు వచ్చినట్టు ఆకలి తో పాటు దప్పిక నీరసం కలసి దాడి చేస్తున్నట్టు ఏమో ఆ రాగం ఎక్కడిదో నన్ను ఓ కొత్త లోకానికి పరిచయం చేసింది తననలా చూస్తూ ఉండిపోవాలని పిస్తుంది తనతో ఎక్కడికైనా వెళ్ళిపోవాలని పిస్తూ ఉంది నా ఊసుల్ని పోగేసి ఈ ఊహల్లో తేలించి ఆ రాగం ఇప్పుడీ కవిత రూపం లో దాగి ఉంది ఏమి తెలియని నాకు ఈ ప్రపంచాన్ని జయించినంత ఆనందం వస్తుంది  

కంటి వెలుగు

Image
కంటి వెలుగు: అప్పుడే అలికినట్లు ధగధగలాడుతుంది ఆ అరుగు. అక్కడికి  ఓ కొస దూరం లో నింగి వైపు ఆశగా చూస్తున్న చిన్ని ఒక్కసారిగా ఏదో చూసినట్టుగా కేకలు వేసుకుంటూ ఇంటి దారి పట్టింది . తానూ పుట్టినప్పటినుండి చూడలేదు వడగళ్ళ వానను--అది సంగతి. గత రెండు మూడేళ్ళుగా ఆ ఊరిలో వలసలు ఎక్కువయ్యాయి వర్షాలు పడక బీటలు వారిన భూమిని దున్నలేక వలస పోయారు చాల మంది, ఈ ఏడాదే ఎందుకో వరుణుడికి జాలి వేసినట్టు కుంభ వృష్టి కురిపించాడు ఇప్పటికి ఇది నాల్గావ సారి.  ఈ సారి వడగళ్ళతో కూడా పలకరించాడు. రేపో మాపో ఊరి నుండి చుట్టాలు వస్తున్నారని తెలిసి ఆనందపడాలో భంగాపడాలో అర్ధం కానట్టు ముఖం పెట్టారు బసవయ్య వెంకటి దంపతులు:  ఓ పట్టాన ఆనందం కలిగినా దిగాలుగా ఉన్నారు బహుశ చిన్నిని వాళ్లతో పాటుగా పంపెయలన్న సంగతి వాళ్ళ మనసుని తోలుస్తుందో ఏమో. ఏటి గట్టు పాయలమీద ఆడుకునే వయసు చిన్నిది ఇప్పుడిప్పుడే తనవాళ్ళని మురిపెంగా పిలుస్తోంది అలాంటి తనను వేరే ఊరికి పంపించాలా వద్దా అని సతమతం అవుతున్నారు ఇరువురు. రాఘవయ్య గారిది చలమయ్యావాగు బసవయ్య గారిది మరుధూరిపూడి , అతను బసవయ్య కు స్వయానా పెద్దన్న అవుతాడు, వాళ్ళకి ఆ ఊరిలో ఓ మేడ ఉంది కాని అందు

ఇందులో మనం ఎంత

చల్లని చంద్రుడు అని మనం అంటున్నాం కాని ఆ చంద్రునికే తెలుసు తానూ ఏంటో ఆ ప్రజ్వలించే సూర్యుని కిరణాలను తట్టుకుని వేడెక్కి చల్లబడి కాంతులీనుతుంది సంద్రం లో నీరు ఎప్పుడు  ఒకే లా ఉన్నపటికీ ఆ చంద్రుని గురుత్వాకర్షణ కి లోబడి అలల తరంగాలు సృష్టిస్తుంది తనలోనే దాగి ఉన్న "బొగ్గు పులుసు " ను మాత్రం సహిస్తూ మనల్ని సేద తీరుస్తుంది ఊహలు ఆలోచనలు భావాలు భావోద్వేగాలు కోపాలు తాపాలు ప్రేమలు ద్వేషాలు అని మనం అంటున్నాం ప్రాణం ఎక్కడ ఉందొ కూడా తెలిదు మనకి , మొత్తం వెతికితే దొరికేది రుధీరమె కాని అదంతా మన ఆలోచన శైలి లో నిగుడి ఉంది , ఏది నిజమో ఏది అబద్దమొ తెలుసుకుంటూ ఉంటాం రెప్పలు మూసినా తెరిచినా ఏదో నవలోకం లో ఉన్నట్టు అనిపిస్తే అదే  కల అని అంటున్నాం , మన కాళ్ళ ఎదుట కనిపిస్తూ ఉంటె నిజం అనుకుంటాం ఏదేమైనా ఈ ప్రపంచమే ఓ వింత .. ఇందులో మనం ఎంత 

సాగర ఘోషా

నీలాల ఆకాశం వైపు ఎగిరి తాకాలని ఆరాట పడే కెరటాల్ని దాటుకుంటూ అలా సంద్రం వైపు నడుచుకుంటూ వెళ్తు ఉన్నా  వెనువెంటనే అంత ఎత్తుకు ఎగిరి ఆకాశాన్ని తాకాలనే తపన ఆ అలల మాటున కనిపిస్తూ ఉంది అందనిది అని తెలిసిన అందుకోవాలనే తపన ఎంతో గొప్పది, ఎందుకంటే మన కంటికి ఆ కెరటాల సడి కనిపిస్తుంది ఆ కెరటాల ఆవిరి మనల్ని తాకుతూ ఉంటుంది త్వరితగతిన సూర్యుడిని కమ్మేశాయి కారు మొబ్బులు . వాటిని కార్ మొబ్బులు ఎందుకంటారో తెలిదు కాని నిజంగా కార్ కి అలవాటు పడిన వాళ్ళు ఆ మబ్బులు చూసి కార్ ఎక్కి కూర్చున్నారు .. అప్పటిదాకా అంది అందకుండా ఎత్తు పల్లాలు ఎగుడు దిగుడు గా ఉన్న ఆ సంద్రపు ఒడ్డు ఒక్కసారిగా చల్లగాలి తో ఎవరో కుమ్మరించినట్టుగా చల్లగా మారిపొయి  అక్కడే చూస్తున్న నన్ను అలుముకుంది ఆ సంద్రపు నీటి కణాలు ఒక్కొకటిగా ఆవిరైపోతు మబ్బులుగా మారి చల్లారి వర్షం అయ్యి నన్ను హాయి గా పలకరించాయి సంద్రపు ఒడ్డున ఇసుక రేణువులు ఆ గాలికి ఎగిరి గిరకలు కొడుతూ ఉంటె ఇప్పటిదాకా లేని ఏదో ఉత్సాహం జోష్ నాలో పుంజుకుంది .. ఆ రేణువుల్ని ఎతుకు పోతూ ఉంటె దాని తో పాటు గా గాలిపటమై విహరించాలని కోరిక కలిగింది ఆ ఒడ్డున చేపలు పట్టి ఇప్పుడే వచ్చిన మత్స